1. De Onbereikbare - 7


    Datum: 11-5-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Borrie70, Bron: Opwindend

    De volgende dag werd ik pas tegen het einde van de ochtend wakker en weer lag ik in mijn eigen bed in mijn kamer van het kasteel en weer vroeg ik me af of ik alles gedroomd had. Ik keek onderzoekend de kamer rond en zag de gordijnen dicht zitten, terwijl ik me echt niet kon herinneren dat ik ze gesloten had. Voorzichtig spiekte ik onder mijn dekbed en zag dat ik gewoon mijn boxershort droeg en werd er steeds meer van overtuigd dat ik toch weer een droom had gehad, wat op zich wel raar was want, ondanks dat ik me wel vaker dromen kon herinneren, kon ik nooit alle details zo helder herinneren als die van de afgelopen nacht. Ik zag de klok aan de wand en zag de tijd. Geschrokken om het late tijdstip sprong ik uit bed en volgde snel mijn ochtendrituelen.
    
    Aangekomen in de eetkamer, zag ik dat de tafel nog voor één gedekt was en alsof ze op mij gewacht had, kwam Mindy de kamer binnen lopen. “Goedemorgen meneer Rob. Wilt u koffie of thee bij uw ontbijt?”
    
    Ik kon er maar niet aan wennen dat ze, ondanks dat ze van mijn leeftijd was, mij maar met meneer bleef aanspreken, maar vergat dat al snel en vroeg vriendelijk om koffie. Ze knikte en verdween om even later met een dienblad vol met verse belegde broodjes, een glas verse jus d’orange en een grote kop koffie terug te komen. Ik bedankte Mindy en vroeg waar de rest was.
    
    “Mevrouw Roos en mevrouw Esther zijn met de Porsche weg en mevrouw Diana is in de tuin aan het werk.”
    
    “Dank je wel.” Zei ik en nam een eerste hap.
    
    Mindy ...
    ... liet me alleen en ik at met veel honger en smaak mijn ontbijt op. Toen dat gedaan was, besloot ik om mijn werkkleding aan te trekken om Diana te helpen in de tuin. Ik keek even naar buiten, schatte het weer in en wist dat ik me niet al te warm moest kleden.
    
    Terug in mijn kamer wilde ik me net omkleden toen mijn deur open ging en of Cindy, of Candy mijn kamer binnen kwam. Ik kon het niet zien, want de vrouw was gekleed in de mij inmiddels bekende cap, die geheel gesloten was en waarvan de capuchon zo diep over het gezicht getrokken was, dat ik niet kon herkennen welke zus het was. Ze zei ook niks, maar wenkte me alleen maar. Met mijn bloes nog half geopend liep ik gehoorzaam op haar af en toen ik bij haar kwam, nam ze mij bij mijn hand en leidde me mee de kamer uit op weg naar de Zwarte Kamer. Met bonkend hart volgde ik de jonge vrouw en vroeg me af wat er allemaal stond te gebeuren. Na mijn eerste les gehoorzaamheid, had ik nog twee andere sessies gehad en hoewel die veel meer seksuele handelingen hadden gekend, kwam ik er toch niet helemaal zonder zweepslagen af en had de nodige tijd aan het Andreskruis gehangen.
    
    Toen ik de kamer binnen kwam, was de kamer net iets anders ingericht. De sofa’s stonden er nog net zo bij, maar in plats van de salontafel, stond midden tussen de twee sofa’s een soort schandpaal en in die schandpaal stond een jonge meid, die ik aan het kontje direct herkende als Mindy. Voor Mindy stond de andere zus, net als de eerste geheel omhuld door de ...
«1234...13»