Kostschoolmeisjes - 12 - Sex Verhalen

Kostschoolmeisjes - 12

... melding van moet maken aan de leiding van de kostschool. Hoofdzuster Griselda zal hier wel van schrikken en mogelijk zal ze jullie straffen, maar dat is dan jullie eigen schuld.’

Meteen begon Rebecca de man te smeken om dit niet te doen. ‘Alstublieft, meneer, we zullen het nooit meer doen en het spijt ons dat we in dit gedeelte van het bos zijn gekomen.’

‘Ja meneer,’ vulde Kelly met tranen in haar ogen aan, ‘Griselda gaat ons dan gegarandeerd met haar paardrijzweep een pak slaag geven. Alstublieft, meneer, zeg niets tegen haar!’ De man keek de twee wanhopige meisjes verwonderd aan en vroeg: ‘Doet ze dat dan nog altijd, die lijfstraffen uitdelen?’ De meisjes knikten zo hard ze konden en keken de man met grote ogen hoopvol aan. Hij streek over zijn hart en bromde: ‘Goed dan. Voor deze keer zie ik het door de vingers, maar ik wil jullie hier niet nog eens betrappen. Is dat duidelijk?’

Tweestemmig antwoordden de meisjes dat dit duidelijk was en vervolgens gromde de oude man: ‘Wegwezen nu, voor ik me bedenk!’ Opgelucht liepen Kelly en Rebecca snel terug naar het hoofdpad. Daar keken ze elkaar aan en beseften dat ze veel geluk hadden gehad. In de verte zagen ze Kimberly en Samantha over het hoofdpad aankomen en met hen wandelden ze weer terug naar de picknickplaats, waar zuster Gerarda de tijd in de gaten hielden. Ze waren twee minuten te laat en de non gromde dat nu vier andere meisjes mochten gaan. Die waren na drie kwartier al terug en waren keurig op het hoofdpad ...

... gebleven. Sommige meisjes hadden geen zin om het bos in te gaan en uiteindelijk bleef

Judith

als enige over die nog niet was geweest. Met een zure blik keek ze om zich heen, maar niemand had zin om met haar mee te gaan. Zuster

Astrid

zag het en stond op. ‘Kom maar Judith, dan gaan wij samen een uurtje het bos in.’

Verbaasd keek Judith op, maar ze was opgelucht dat ze niet alleen hoefde te gaan. Dit had ze toch niet gedaan, want daar was ze te bang voor uitgevallen. Terwijl de andere meisjes allerlei spelletjes deden, liepen ze samen het bos in. Een paar keer lachte Astrid tijdens het wandelen naar het dikke meisje, dat zich afvroeg waarom de non dit deed. Ze vond het best prettig en dacht aan die keer dat Astrid haar, tijdens de corvee in de bibliotheek met Rebecca, in de lesbische liefde had ingewijd. Helaas werd dat toen ruw door Griselda verstoord, omdat die toen met veel geweld de bibliotheek in probeerde te komen. Vlak voor de afzetting gebaarde Astrid dat ze een kleiner paadje naar links wilde volgen en gehoorzaam liep Judith met haar mee. Dit paadje kronkelde van links naar rechts en eindigde bij een kleine, open plek omringt door struiken.

‘Dit is een rustig plek om eventjes te zitten, Judith,’ sprak de non vriendelijk, terwijl ze om zich heen keek om er zeker van te zijn dat er niemand anders in de buurt was. Judith merkte dit en haar hart begon sneller te kloppen. Wilde Astrid iets met haar, vroeg ze zich af? Ze gingen in het gras zitten en keken elkaar ...