Tafeltennis Enzo - 13 - Sex Verhalen

Tafeltennis Enzo - 13

Hoe heb je die auto geregeld Carlo ?, vroeg Enzo, gehuurd.

Min of meer, grijnsde die.

We betalen alleen de benzine. De directeur is een bekende van mij.

Zal je wel weer in natura geregeld hebben.

Nou deze keer eens niet, gewoon Italianen onder elkaar en ik neem als ik hier heenkom altijd wat specifieke Italiaanse zaken voor hem mee en een kaart voor de decoder van zijn satelliet TV.

Mooie wagen hè. En praktisch, en 4-wheeldrive, kunnen we ook nog wat kleinere wegen nemen.

Rijd jij, vroeg ik.

Ja hoor, lijkt me het beste, ken de weg en de auto. Ces en Carlo namen voorin plaats en wij 3-en achterin.

Gaat het heren. Jawel hoor, beetje krap met die zwaargewichten, maar gaat best hoor. Lekker dichtjes op elkaar, de deugd in het midden.

Pfff hij de deugd grapte Hans, voordat je het weet zitten zijn handen alweer op de verkeerde plaats.

En dat vind jij erg.

Nee, galmde Hans terug.

Rustig daar achterin, Carlo kijkt steeds in de spiegel, hij niet op de weg letten.

Hans was wel helemaal los tegenwoordig en ik kon aan de bolling in zijn short zien dat hij echt al weer in de.mood was. Ik streek langzaam met mijn rechterhand over de dunne gladde stof van de broek en Hans kreunde zachtjes.

Geile donder is het, heeft nooit genoeg, zei Enzo schijnheilig.

Ja even ophouden hoor, wee gaan naar Mogan.

We kunnen daarna nog wel naar een leuk stil strandje gaan in de buurt. Waarschijnlijk is daar nu niemand in deze tijd van het jaar.

Het was Carlo ...

... die het zei. Aan de reactie onder mijn rechterhand te voelen wilde Hans nu wel.

Ik word nat fluisterde hij zacht in mijn oor. En ik keihard fluisterde ik terug. Enzo zat met gesloten ogen mijn erectie op te voeren en met zijn linkerhand zijn eigen deel op te stijven.

Wat is er eigenlijk allemaal in Mogan, informeerde Hans.

Gewoon een heel schilderachtig stadje, waar je lekker kunt eten.

Dat laatste deed Hans besluiten om zijn voorstel om gelijk naar het strandje te rijden maar even voor zich te houden.

Bij aankomst vonden we en parkeerplaats bij direct bij het centrum van het inderdaad lieflijke stadje, doordat er net iemand wegreed toen wij aankwamen..

Da's mazzel !

Ja kan een half uur lopen schelen.Soms zit het mee,soms zit het tegen.

We stapten uit en maakten een ronde door het stadje, de haven, de witte huizen, de bloemenpracht en de leegstand waren dingen die ons opvielen.

Jammer, de economische crisis slaat hier ook al toe.

Na ruim een uur streken we neer op een terrasje. Het was bijna lunchtijd.

Apérotijd, grijnste Enzo..

Rustig aan hoor!

Ja , een pastis. Mag toch wel ?

Ja hoor, Carlo rijdt en drinkt niet overdag.

Nu in ieder geval niet !

Mosselen lijkt me wel lekker, stelde Hans voor. Goed voor het zakkie.

Jou gedachten zijn tegenwoordig wel erg kruisgericht, sprak Ces.

Nu kan het nog.

Ja, ja, volgens mij heb jij in je huwelijk ook niet stilgelegen.

Dat was vroeger, nu is nu.

Ces bestelde een rosé, Carlo ...