Fokken - 2 - Sex Verhalen

Fokken - 2

... de blauwste ogen die ze ooit bij een man gezien had. Zijn handen waren sterk, zijn stem zacht en melodieus.

Na een paar minuten kroop Wim overeind rolde zich op zijn rug naast haar. Een blik op zijn horloge vertelde hem dat het tijd was dat Britt verdween. Jill zou over een kleine drie kwartier thuiskomen van haar werk. Op weg naar huis, pikte ze altijd hun dochters op.

Na een snelle douche kleedde de blondine zich opnieuw en verliet het huis, nagekeken door de man die niet kon geloven wat er hier juist onder zijn dak gebeurd was. Hoe vrijpostig zijn schoonzus geweest was vanaf het moment dat hij haar binnengelaten had. Hoe overduidelijk ze had laten blijken dat ze met hem naar bed wilde. Wat zou haar bezield hebben, vroeg hij zich af. Ze was altijd wel een beetje een wildebras geweest - getuige daarvan de tatoeages - die wel eens vlot van vriendje durfde wisselen. Maar dit viel toch een in andere categorie, oordeelde hij.

En nu, vier maanden later, lag Britt op haar bed en verwende haar poesje met een roze vibrator. Ze schoof ermee over haar clitoris en liet hem regelmatig in haar vagina glijden. Daar trilde hij tegen de buttplug die in haar kont stak. Een robijnrood juweeltje sierde het uiteinde van dat speeltje.

Op haar laptop speelde een pornoclip - een scène die eindigde met een man die zijn zaad in een bloedmooi, aziatisch meisje dumpte en dat hierover zeer verontwaardigd was. ‘Ik ben niet aan de pil, dat heb ik je toch gezegd!’ gilde ze. ‘Je hebt me ...

... misschien wel zwanger gemaakt! En ik zit nog op school...’ Jammerend eindigde ze met: ‘Hoe ga ik dit mijn ouders vertellen…?’

Dit herinnerde Britt natuurlijk aan het moment dat ze haar eigen ouders en familie verteld had dat ze in verwachting was - de familie was samengekomen om de verjaardag van de oudste dochter van Jill en Wim te vieren. Britt herinnerde zich vooral het gezicht dat Wim getrokken had toen ze het nieuws vertelde. De aandacht was natuurlijk honderd procent in haar richting gegaan op dat moment, dus kon de man rustig een beroerte krijgen. Hij was dan wel niet het helderste licht, maar hij kon toch twee en twee samen tellen en enkel tot de ontstellende conclusie komen dat er een behoorlijk grote kans was dat hij dit kind verwekt had.
Een uurtje na de mededeling had ze hem alleen kunnen spreken. ‘Maak je maar geen zorgen, schoonbroertje. Ik zal niemand vertellen dat jij de vader bent. Ook al wil dit zeggen dat ik in hun ogen vanaf nu een slet ben.’

Wim had haar bedankt, maar vreesde toch dat het ooit aan het licht zou komen. Dat kreeg je als je kleine kopje “het moment aangreep”… Shit-shit-shit…

3.

Sarina was ook zwanger - zeven maanden reeds - maar had niet het probleem van Lana en Britt. Zij stond niet alleen in het leven. Zij was al drie jaar gelukkig getrouwd. En op dit moment, om zes uur in de ochtend, was er geen gelukkigere teef dan zij. Ze steunde op ellebogen en knieën met haar kont in de lucht, zodat haar mama-buik tegen het matras hing. De lul ...