Bakkersjongen - 35 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 35

35: En wat als het nou niet aan haar lag

-

Het was zo’n mooie dag. Buiten scheen de zon, vannacht had het hard gevroren. Ik keek uit over de achtertuin met daar achterin het tuinhuisje en over de heg naar het boerenland daarachter. Overal zag je de kou op terug. Dit was pas leven. Ik hing uit het badkamer raam, even aan het bijkomen, en de stoom trok boven me de ruimte uit. Het was waarschijnlijk van het warme water, maar het voelde alsof wij degene waren die voor de hoeveelheid stoom hadden gezorgd. Ik nam nog een keer diep adem en keek toen maar even achterom. Tessa was heel even blijven staan, maar nu hoorde ik het kraantje lopen boven de wasbak, en de douche mocht eindelijk rusten. Ze keek om nadat ze net wat koud water in haar gezicht had gegooid. Onze blikken troffen elkaar en we hoefden niets te zeggen. Ik kon niet anders dan gelukzalig naar haar lachen, en zij leek ook niets anders terug te kunnen doen. We waren verliefd, en we waren weer geil op elkaar. En van die realisatie werd ik gewoon zo verdomd gelukkig.

-

,,Ik voelde me eigenlijk schuldig dat ik geen Sinterklaascadeautje voor je gekocht heb, maar… tja…’’ begon ik plagerig. En al hoewel ze door had dat ik haar aan het plagen was, wist ze niet precies waarmee. ,,Nou, je mag wel iets dankbaarder zijn.’’ ging ik vervolgens gespeeld arrogant door. Meteen draaide ze met haar ogen en schudde ze lachend haar hoofd.

,,Nou, bedankt.’’ liet ze dan zelf verwaand uit.

,,Jij ook bedankt, he.’’ kwam ik ...

... haar dan snel lachend tegemoet. Ik legde m’n handen op haar heupen en draaide haar een keer om me heen. Ik was zo verliefd op haar. ,,Je was echt geweldig.’’ zei ik haar toen wel op een serieuze toon. Meteen drukte ze haar lippen op elkaar en zag ik haar blik toch een beetje onzeker worden, al straalde ze ook uit dat het fijn was om te horen.

,,Wilde je niet meer?’’ vroeg ze me voorzichtig.

,,Nog steeds.’’ Ze keek tussen onze lichamen in naar beneden en samen lachten we om m’n stijve. Het kan ook positief zijn als er om je pielie gelachen wordt. ,,Maar ik wil altijd meer. Al had je alles al gegeven.’’ glimlachte ik haar toe. Iets wat ze wel wist, maar misschien nooit zo besefte. Het had ook een grap kunnen zijn, maar er zat natuurlijk wel een kern van waarheid in. Altijd maar meer. Omdat het gewoon zo lekker kan zijn. Dat moest zij zich ook maar snel gaan realiseren. Dan wilde ze ook snel veel meer, en konden we elkaar blijven bevredigen tot in het oneindige. Dat wilde ik. Misschien niet voor Sinterklaas, maar wellicht hadden we hier de basis gelegd. En als het aan mij lag, gingen we nog wel even verder met het leggen van die basis.

-

,,Wilde jij niet meer dan?’’ vroeg ik haar wat geniepig. Nog voordat ze kon antwoorden, draaide ik haar om. Ik keek over haar schouder naar haar spiegelbeeld. Ze lachte verlegen maar haar ogen troffen mij ook nadat ze even had weg gekeken.

,,Het voelt altijd een beetje fout om… geil te zijn.’’ fluisterde ze.

,,Oh ja? Fout?’’ ...