Kostschoolmeisjes - 17 - Sex Verhalen

Kostschoolmeisjes - 17

... Dit laatste zei Kelly om het dikke meisje gerust te stellen, maar in werkelijkheid wist ze niet wat ze zou kunnen doen. Het werd stil in de kelder en de zes meisjes zaten een tijdje zwijgend kort op elkaar op de divan. Allemaal in hun eigen gedachte verzonken en niemand die wist hoe het verder zou gaan.

Zuster Astrid en zuster Agnes besloten, toen ze weer in het klooster waren, om de kelder aan de andere kant te betreden en daar te gaan zoeken. Ze kwamen in dat gedeelte terecht waar Kelly met Sumalee een tijd geleden een corveetaak hadden verricht. Judith vonden ze daar niet en toen ze de centrale verwarmingsruimte inspecteerden, ontdekte zuster Agnes in een hoek een deurtje. Ze opende het en zag dat de kelder nog een flink stuk doorliep.

‘De kelder loopt hier nog door, zuster Astrid. Zou Judith misschien hier ingekropen zijn?’ Astrid keek ook de kelder in en bromde: ‘Als we hier ingaan dan hebben we kaarsen of een zaklamp nodig, want het is er aardedonker.’

‘Ik ga wel terug naar boven en haal enkele kaarsen.’

‘Is goed, zuster Agnes. Dan wacht ik hier op u.’ Na enkele minuten kwam Agnes met twee kaarsen en een doosje lucifers terug. Ze kropen door het deurtje en staken allebei een kaars aan. Een groot gedeelte van de kelder baadde in het licht en ze zagen een ...

... hoop rommel liggen. Ze geloofden niet dat Judith hier ergens verstopt zat en dus liepen ze voorzichtig verder door deze akelige, kille vochtige ruimte. Ze liepen tegen een deur aan die ze met moeite met hun tweeën opengeduwd kregen. Hier lagen ontelbare lege flessen op de grond en aan beide zijkanten stonden verroeste, ijzeren rekken waar enkele volle flessen inlagen. ‘Volgens mij is dit de oude, wijnkelder van het klooster,’ fluisterde Astrid. Agnes knikte en gaf een gil toen een uit de kluiten gewassen muis tussen haar voeten wegschoot.

‘Jezusmina, daar schrok ik.’

‘Zuster Agnes, let op uw taal! Maar kom, dan gaan we verder.’

Ze verlieten de oude wijnkelder en liepen nu door een gedeelte waar tal van oude tafels en stoelen lagen opgeborgen. Het rook er muf en ze moesten zich een weg tussen de spinnenwebben door banen. De volgende deur waar ze tegen opliepen, was van de ruimte waar de zes meisjes nog altijd zwijgzaam op de divan zaten. Ze hadden deze deur nog niet opgemerkt, omdat er aan die zijde een aantal planken tegenop stond die de deur bijna geheel bedekte.

Plotseling vielen deze planken met een daverende klap op de grond wat een hoop stof deed opwaaien. De meisjes sprongen geschrokken op en staarden ontzet naar de langzaam, opengaande, krakende deur.