Verdwalen In Herinneringen... - Sex Verhalen

Verdwalen In Herinneringen...

... bekken en schuurde met haar lipjes over de tong van haar vriendin tot ze kreunend klaarkwam.

Ik vond het tafereeltje ontzettend geil, ik had moeite om me ervan los te rukken. Toch vond ik de kracht om de bril af te zetten. Ik moest even wennen aan de realiteit. Sandra zat voor mij met haar ogen dicht en een grote glimlach op haar gezicht. Ik raakte haar handen aan en ze opende haar ogen. “Wat een zalig gevoel” fluisterde ze, “net een warm fleecedekentje waar je kan in wegkruipen op een koude winterse avond.” De aanpassingen hadden gewerkt, de bijwerkingen waren verdwenen.

Sandra zat aan haar bureau en schreef een verslag over de gebeurtenissen van vandaag. Langs mijn computerscherm heen bekeek ik haar. Ze was vorige maand dertig geworden, maar ik vond haar knapper dan ooit, haar lange kastanjebruine haren die over haar schouders golfden, haar guitige lach, sproetjes rond haar neusje. Om dan nog maar te zwijgen van haar tietjes, niet te groot, maar zeker ook niet te klein. Plots kreeg ik een ingeving en zette de ...

... bril op. Ik keek naar Sandra en verdwaalde in haar herinneringen. Ik wou uitzoeken of het mogelijk was om haar fantasieën en dromen te bekijken. Omdat ze opnieuw single was, concentreerde ik me op de vraag of ze verliefd was. Ik kwam in een wereld vol met beelden van roze wolkjes, suikerspinnen en pastelkleuren terecht. Plots zag ik beelden van een man die zich een weg zocht in Sandra's suikerzoete droomwereld. Sandra probeerde hem op alle mogelijke manieren te bereiken, maar steeds werd haar weg geblokkeerd door allerlei ronddwalende obstakels. Het duurde een tijdje voordat het tot me doordrong dat ik die man in Sandra's droomwereld was. Langzaam zette ik mijn brilscherm af en keek naar Sandra die met gesloten ogen en een gelukzalige glimlach op haar mond van haar droom genoot. Ik liep op haar toe en fluisterde in haar oor: “Ik hou ook van jou.” Onze lippen vonden elkaar en het was net of we in een pastelkleurige bodemloze put vielen, alleen wij tweeën tussen de roze wolkjes en de suikerspinnen, weg van alles en iedereen.