1. Vampier In Iltz - 1


    Datum: 25-3-2022, Categorieën: Fantasie Auteur: MasterJohnDo, Bron: Opwindend

    ... jij dat gedaan, vroeg John nu. Bij mijn personeel, Jozef keek lachend naar John. En als ik mijn krachten overbreng op jou dan overheers jij hen, zei hij beslist. Wat wil je dat ik dan doe als jij overleden bent, vroeg ik. Leer mijn geschiedenis, zet hem voort en beheer mijn rijkdommen waaronder deze burcht, Jozef zuchtte bij het uitspreken van deze opdracht. En je wilt gelijk een antwoord, vroeg John. Jozef knikte opnieuw. Maar hoe ga ik thuis verkopen dat ik hier ga wonen, vroeg ik. Mijn lichaam zetten we in jouw auto en je zorgt dat die ergens een ongeval krijgt. Als je slim bent zorg je dat er een felle brand ontstaat. Men zal denken dat jij verongelukt bent. Maar dan zit ik hier zonder papieren of wat dan ook. Jozef grinnikte, hij overhandigde mij een aantal pasjes. Rijbewijs, legitimatie en bankpassen op mijn naam. Hij gaf daarnaast de code van de kluis en gaf aan dat hier allerhande documenten en codes in lagen die van pas konden komen. Ik aarzelde even, maar gelijk kon ik de verleiding niet weerstaan om mijn leven ineens een heel andere wending te geven. Ik doe het zei ik resoluut. Mooi, geef me je hand, zei Jozef. Ik wilde hem de hand schudden, maar hij draaide de handpalm naar boven. Met de wijsvinger van zijn linkerhand duwde hij een scherpe nagel diep in mijn vlees. Bloed kwam direct omhoog maar vreemd genoeg voelde ik geen pijn. Een vreemde sensatie ging door mijn lichaam heen. Mijn hersenen leken tal van herinneringen van Jozef ineens te verwerken terwijl mijn ...
    ... borst uit elkaar leek te spatten. Ik voelde mijn hart kloppen alsof het op hol sloeg. Nadat Jozef zijn nagel uit mijn hand had gehaald stapte hij terug. Ik zag ineens een heel oude man. Het ga je goed John, zei hij en zakte in zijn stoel. Met een zucht, slaakte hij zijn laatste adem uit. Direct liepen drie bedienden naar binnen. Drie potige kerels die een diepe buiging voor mij maakte. Meester John wij zullen meester Jozef naar uw auto brengen en zoals u heeft afgesproken zal die wagen zijn rustplaats zijn. Jullie zetten het ongeluk in scene, nog voor ik de zin kon afmaken knikten de drie mannen. Mijn koffer, wilde ik vragen, staat al op uw kamer zei de man die aanwijzingen gaf aan de andere twee direct.
    
    Ik zakte even terug in mijn stoel. Wat was er ineens gebeurt vroeg ik mij af. De man die aanwijzingen had gegeven om het lijk van Jozef weg te brengen bleef achter in de kamer. Ik ben Anton meester John, zei hij bescheiden. Als ik iets kan doen om u te helpen laat het mij weten, vervolgde hij. Ik denk dat ik je vaak nodig zal hebben Anton, zei ik met een glimlach. Op dat moment verstarde Anton zijn gezicht. Achter mij opende zich een deur en het geluid van hoge hakken kwam onmiskenbaar dichterbij. Ik stond op en draaide me om. Halverwege de kamer stond een vrouw van eind veertig. Haar blonde lange haren vertoonden links en rechts wat grijs wat haar prachtig stond. Haar haar was hoog opgestoken en naar achter gekamd. Haar staalblauwe ogen keken met een enorme arrogantie en ...
«1...345...»