Franse Vrienden - 6 - Sex Verhalen

Franse Vrienden - 6

... erg.

Ja, dat vinden we alle vier enorm prikkelend. Deze week maar eens een tepelspelavond .

O ja, zei Chantal, ik wil die speeltjes van jullie mannen ook wel eens uitproberen. Ik heb wel wat ervaring, maar ik heb deze week wel gezien hoe geil jullie er van werden.

En vooruit, nu uit bed. De dag vliegt om.

Ach net 10 uur, een licht ontbijt nu en dan om een uur of 1 vanmiddag naar het reataurant aan de Ijssel.

We gingen 2 aan 2 naar de badruimte, de bezoekers eerst en wij maakten het ontbijt klaar.

Sorry hoor, wij hebben maar een sanitaire ruimte. Het huis is lekker groot, maar oud en nu op ons 70-ste nog te gaan breken hebben we geen zin in en het geld is voor heel veel leukere dingen te gebruiken.

Geeft niks hoor, dit huis straalt warmte uit en dat is veel belangrijker.

Even na het middaguur vertrokken we naar het Pannenkoekenhuis aan de IJssel.

De honden werde eerst lekker gewandeld langs de rivier en natuurlijk wilde Zora weer het water in, maar pootjes vonden wij genoeg , met het oog op het eten in het restaurant.

Xavier en Chantal waren blij verrast door de enorme variëteit in aanbod in de crèperie.

Dat is anders dan bij ons, dit is een pannenkoeken pizzeria, lachte Chantal.

We bestelden op Xavier na, allemaal een hartige variant.

Xavier, de gourmand, wilde er een met veel noten, crème-fraiche en honing.

Denk maar om je lijn, grapte ik.

Jij valt op stevige mannen, niet zeuren .

Het was zoals altijd weer heerlijk en we ...

... namen nog alle vier een grote ijscoupe.

Het weer werkte weer helemaal mee en na de lunch reden we een stukje Salland in en wandelden in de bossen rond Diepenveen.

Poe, hier staan ook leuke optrekjes , zei Xavier.

Ja , dit is de goudkust van Deventer, hier ben je met 2, 3 ton niet klaar voor de aanschaf van een woning.

Wel een pracht omgeving ook , zei Chantal.

Nederland verrast mij echt.

De rest van de dag verliep rustig en gezellig,'s avonds spelletjes, Triominos , kaarten en een soort tapasmaaltijd die ik bij de catering meegenomen had gisteren. Het meeste was klaar, sommige dingen moesten even de oven in.

De rosé, meegenomen uit de Provence smaakte prima en na een avondwandeling met de honden verdwenen we rond middernacht in de bedstee.

Bernard bij Xavier en Chantal bij mij. Eens een keer wat anders.

Xavier, zo bleek de volgende morgen, had Bernard gegeven wat hij altijd wilde , maar niet zo vaak kreeg.

De gelukzalige glimlach op zijn gezicht sprak boekdelen tijdens het ontbijt.

Chantal en ik hadden alleen lang gesproken. Zij vond alles nog best gecompliceerd.

Was wat onzeker. Ook over haar eigen gevoelens. Maar vol lof over Bernard in bed.

Die man is een verwenner. Op alle fronten.

Ja, ik weet het, antwoordde ik en toch kwam de onrust bij ons, de sleur. Maar ik zou hem niet willen missen. Het is fijn dat jullie hier ook nu zijn. Met ons vieren zouden we ook samen kunnen leven denk ik..

Dat denk ik ook, we zijn geen van allen echt ...