Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 11 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 11

... juist een reden is om toch maar vooral met de toekomst aan de slag te gaan. Zo komt het dat wij nog geen kwartier later de jeep van Max parkeren bij de kraan van de nog in ombouw zijnde FeschAlm. “Wat betekend dat eigenlijk.. Fesch?” “Laat me nadenken Evie. Volgens mij is een ‘Fesches Mädel’ zoiets als een vlotte knappe meid.” We stappen gelijk uit. “Moet je kijken wat een uitzicht. Dat is me de vorige keer volledig ontgaan.” “Dank je de koekoek. Jullie waren ontvoerd en het was donker.”

Evie: Terwijl we om de Alm heen lopen probeer ik John’s mimiek te doorgronden. Zo af en toe meen ik wat instemmend gegrom te horen. “Hadden we nou maar sleutels?” Die hebben we niet nodig. Als het goed is kunnen wij de schuifpui aan de erker voren gewoon openschuiven.” John loopt een talud omhoog. “Moet je nou toch kijken Evie.. Een eigen minimeertje. Ik ben een boon als Guusje hier de appartementen niet heeft ingepland.” Ik ga naast hem staan. “Een minimeertje of een reuzen zwembad?” “Ik vrees dat op deze hoogte het water niet vaak een aangename temperatuur zal bereiken. Bovendien zullen wij onze auto’s moeten inruilen voor 4 wheel drives.” Ik kijk hem aan. “Jij.. Jij zou je dus kunnen voorstellen…?” “ “Zolang jij bij me bent kan ik me van alles voorstellen liefie.” Hij trekt me in zijn armen en kust me hard en meedogenloos op de mond. “Laten we eerst nog even binnen kijken voordat…” “Voordat wat John?” Opnieuw kijk ik in zijn donkere ogen. De blik die mij nog geen week geleden vooral ...

... angst inboezemende fascineert me nu alleen nog maar. Hij pakt mijn hand en samen lopen wij verder om de alm, totdat wij aan de voorkant bij de glazen erker staan. Ik grijp het handvat en zet kracht. Geruisloos schuift de gebogen pui open. Behalve dan dat de door Guusje en mij achtergelaten gorilla is verdwenen staat nog alles hetzelfde. Zelfs de bloedsporen uit zijn kruis zijn in de nog onafgewerkte betonnen vloer zichtbaar. John gaat me voor en bestudeerd systematisch alle ruimten. “Alles gelijkvloers… En de indeling is prima, niets meer aandoen…” Mompelt hij meer in zichzelf dan tegen mij. Als we terug zijn in de beoogde leefruimte met erker kijkt hij me aan. “Een uitstekend pand Evie. Vooropgesteld dat de prijs klopt natuurlijk. We hoeven in elk geval niet te betalen voor een inrichting die niet echt in onze smaak valt.. Die keuzes kunnen we zelf nog maken.” Mijn hart maakt een vreugdesprong. “Dus je wil..?” “Ik wil eerst proeven of jou liefdessappen net zo uitbundig vloeien op deze hoogte nadat je een rondje door ons meertje hebt gezwommen.” Als antwoord grijpt hij m’n hand en leidt me naar buiten. Even later staan we op het houten steigertje dat een stuk in het heldere water reikt. “Kleedt je uit Evie!” deze keer geen twijfel, geen reserves, zelfs geen angst voor onuitgenodigde gasten. Ik knoop mij blouse los gooi die op de steiger. Ik laat mijn rok zakken en stap eruit. Net voordat ik in het water wil duiken voel ik een hand op mijn schouder. “Voorzichtig ’t trapje af ...