1. Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 11


    Datum: 26-1-2022, Categorieën: Rijpe vrouwen / Milf Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi

    ... rug beland. Het gekrijs gaat over in gekreun. Ter hoogte van zijn onderbenen vertoont de pantalon talloze gaatjes waarvan enkele al snel rood kleuren. “Halte ihn in schach John. Ich gehe zu Fransie.” ^Houd hem in bedwang John. Ik gan naar Fransie.^ Ik knik. Terwijl ze langs de man loopt. Groet ze hem cynisch… ”Möllinger? Wer hat dich rausgelassen?” Als blikken konden doden was zij ter plaatse gecremeerd. Ondanks de pijn verschijnt een arogante blik op zijn gezicht. “Wir haben Freunde auf höchstem Niveau. Dein Spiel ist fast vorbei.” ^Wij hebben vrienden op het hoogste niveau. Jou spel is goed als voorbij.^ Ze buigt over de man heen. “Ist das So?” ^Is dat zo? Als je doelt op de minister van justitie, de ‘eerwaarde’ Frau Grashof, uw zus als ik het wel heb. Zij zal morgen terugtreden en hangende verder onderzoek onder huisarrest worden geplaatst.’ De arrogantie van de man verdwijnt als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. “Mein Spiel fängt jetzt erst an!” ^Mijn spel is pas net begonnen!^ snauwt ze hem nog toe terwijl zij met haar geweer in aanslag uit de schaduw van het chalet stapt. Als ik me opricht zie ik nog net hoe Max de geweren in de waterbak naast het huis gooit. Het verzet van de mannen is gebroken. Met gebogen hoofden laten zij zich door Fransie, handen op de rug, duimen tegen elkaar met tie-wraps, boeien.
    
    “Ich hoffe auf ein schnelles wiedersehen, Guusje.” Ondanks dat zij omlaag moet kijken is onze vriendin zichtbaar onder de indruk van Krista. Na de ...
    ... beëindiging van de gewapende belegering heeft Krista haar rol als hoofdofficier van justitie alle eer aangedaan. Ze heeft een soort van mobiele eenheid van de aangrenzende provincie Salzburg opgeroepen welke onze ‘arrestanten’ binnen een uur van ons hebben overgenomen en afgevoerd naar de gevangenis van Salzburg. De gewonde voormalig Commissaris Martin Möllinger is ondanks zijn protest per legerhelikopter afgevoerd naar een gevangenisziekenhuis in de nabijheid van Wenen. Het werd al snel duidelijk dat de schoten die zijn gelost uit het geweer van Möllinger afkomstig waren. Mijn vermeend slachtofferpleidooi ten spijt wil Krista de overige mannen toch voor gerecht brengen. Nadat de mannen waren afgevoerd liet ze ons in vertrouwen weten dat zij, vooropgesteld dat er sprake was van echte spijt, er met een voorwaardelijke straf vanaf zouden komen. De rust die inkeert nadat Krista is vertrokken voelt onwerkelijk. Met ’n vijven in de woonkamer zittend nippen wij elk in de eigen gedachten verzonken aan een glaasje obstler. Het is Evie die, terwijl Guusje de glaasjes opnieuw volschenkt, de boven ons hangende vraag stelt. “Hoe moet het nu verder?” Vooreerst staart ieder zijn of haar eigen borrelglaasje, alsof daar het antwoord te lezen is. “Het is aan jou Evie.. Als jij terug naar huis wil. Dan vertrekken we zo snel als ik de zaken hier heb afgerond.” Zowel onze gastvrouw als haar dochter kijken geschrokken op. Het is Fransie die haar spraak als eerste hervindt. “Du darfst nicht gehen John. Wir, ...
«1...345...9»