Tafeltennis Enzo - 32 - Sex Verhalen

Tafeltennis Enzo - 32

Na een rustige nacht was Hans al weer vroeg in de weer in de keuken om het ontbijt voor te bereiden en wie schetste onze verbazing dat wij constateerde dat de tafel gedekt was voor zes personen...

Euh, Hans ...?

Hans glimlachte even mysterieus als de Mona

Lisa

en bijna op hetzelfde moment stopte er een taxi- personenbusje voor het hek van de tuin.

Nee toch, zei Enzo, bij wie een lampje ging branden.

Ja toch, riep Felicio grijnzend.

Uit de taxi stapten Carlo en Ces.

Maar die zouden toch pas in januari komen ?

Ja, eigenlijk wel, maar morgen geeft het koor van Ces een kerstconcert in Utrecht en volgende week nog 2 in Amsterdam en Nijmegen. Daarna blijven ze nog een week bij ons. Felicio en ik wisten dit al een week, maar we hadden besloten om het als een verrassing te bewaren.

Enzo, was al buiten en verwelkomde zijn beide landgenoten op zijn bekende spontane wijze.. Wij volgden hem en hielpen Carlo en Ces met hun bagage.

Het weerzien was een klein feestje.

Eerst koffie heren , vroeg Hans.

Ja, lekker, en graag sterke zei Ces, het was een lange vlucht met omwegen, eigenlijk was onze aankomst gisterenavond al gepland, maar er was van alles mis met het toestel. Hans en Felicio wisten ervan.

De rest van het koor zit in een hotel in Amsterdam en komen vanmiddag richting Utrecht. Wij treffen elkaar morgen om een uur of 5 in de stad hier en het concert begint om 8 uur.

Dus vandaag eten jullie hier en rusten wat uit ?

Ja, zoiets, maar ...

... eerst koffie...

En een ontbijt, zei Hans en als jullie het willen kunnen jullie daarna nog even slapen. Hans toonde hen de logeerkamer en wees ze op de mogelijkheden van de badkamer en gebruik van de kasten enzovoort. Ik denk dat jullie wel wat slaap kunnen gebruiken.

O ja, zei Ces, we zijn best moe, maar ook heel blij jullie weer te zien, mag ik je even knuffelen Hans. Ja hoor, en ons ook hoor wij zijn ook heel blij en verrast dat jullie hier zijn.

Er werd dus even stevig geknuffeld en gekust en daarna schoven we allen aan aan de ontbijttafel.

Carlo zat naast mij en hij legde zijn hand op mijn knie. Felicio zag het en hij lachtte. Friends for ever, zei hij in het Italiaans.

Nee, ik ben niet jaloers, ik ben gewoon blij. Wij zessen zijn toch een eenheid.

Er werden heel wat verhalen al uitgewisseld en het grootste nieuws was dat Ces eindelijk Ali had verteld dat hij toch op man ben viel.

Zijn dochter wist het al langer en had Ali stap voor stap voorbereid, maar voor Ali was het geen verrassing... zij had het allang begrepen en aanvaard, maar wilde wel dat Ces het haar zou vertellen en niet omgekeerd.

Dus al die tijd verstoppertje spelen was voor niets geweest, vroeg ik.

Ja, eigenlijk wel. Carlo is nu gewoon in onze familiekring opgenomen en alles is de laatste maand wel veel gemakkelijker geworden. We communiceren goed en als jullie het goed vinden komen Ali en mijn dochter hier 2 weken dit jaar naar de Boot en Breakfast en wij ook natuurlijk!

Geen ...