Het Is Wat Het Is - 1 - Sex Verhalen

Het Is Wat Het Is - 1

De derde golf kwam en ging niet meer. De werking van de vaccins bleek niet te voldoen aan de verwachtingen en de lock-downs in Europa gingen ook niet. Hoewel ons gezin niet zo hard getroffen werd door Corona, hakte het er toch wel in. Mijn vrouw en ik vochten elkaar de tent niet uit, maar in mei was het toch tijd om even een pauze in te lassen. Ik had de bevriende burgermeester van het Ardens gehucht waar we een vakantiehuis hebben, gevraagd om me een ontheffing te verlenen om naar België te komen. Die had hij gegeven.

Zielsgelukkig trek ik een paar baantjes onder de heerlijke mei zon in het kleine zwembad in de tuin van ons huis op de Hoge Venen. Met praktisch geen buren in een omtrek van 500 meter geniet ik van de stilte, rust en veiligheid. Mijn werk kan ik op afstand doen en ik heb de vrijheid om mijn eigen tijd in te delen. Als mijn vrouw haar klus in Groningen heeft afgerond over twee weken, komt ze ook hierheen, maar voorlopig heb ik even het rijk alleen.

Ik huiver een beetje als het iets te koude water me meer afkoelt dan ik prettig vind. Ik klim uit het water, droog me af en ga even in de tuinstoel liggen. Uit de wind en in de zon, kan ik weer wat opwarmen. Naakt koester ik de zonnestralen. Niemand in de buurt, dus waarom zou ik een zwembroek dragen. Na een half uurtje ga ik naar binnen en kleed ik me aan om weer eens een zoom meeting in te gaan. Ik besef dat ik best gelukkig ben. Ik mis mijn vrouw en dochter een klein beetje, maar na een jaar met elkaar ...

... opgesloten te hebben gezeten in huis, kan ik ook erg genieten van mijn vrijgezellen status deze twee weken.

Het is tien uur ‘s avonds. Ik wil er lekker vroeg in kruipen, als er op de voordeur geklopt wordt. Gealarmeerd doe ik de deur open. Het is Louis, de plaatselijke agent. Ik ben nog meer gealarmeerd, maar dat trekt snel weg als ik mijn dochter ontdek die achter Louis staat.

‘Goedenavond Bart’, zegt Louis in het Nederlands met een vet Frans accent.

‘Goedenavond’, antwoord ik en stap tot opluchting van Louis direct over op het Frans.

‘Deze dame is vanavond bij Verviers van de E42 afgehaald. Ze stond daar te liften’, vervolgt Louis.

Annette, mijn dochter kijkt schuldbewust over Louis schouder naar mij.

‘Gelukkig werd ze door een agent van de weg gehaald. Die heeft haar na een kort gesprek aan mij overgedragen. Als ze door de rijkswacht van de weg was gehaald, was ze weer over de grens gezet, ben ik bang’.

In de Ardennen zijn de lijnen kort en kent iedereen elkaar. Ook Annette en ik zijn best bekend in de buurt.

‘Ze heeft het inreisverbod geschonden, maar ik wil haar er met een waarschuwing vanaf laten komen. Ik neem aan dat ze gewoon hier bij jou welkom is?’

‘Natuurlijk’, reageer ik, terwijl ik Annette’s rugzak van de grond til.

Annette loopt langs me heen de huiskamer in en schopt haar schoenen uit.

‘Wil je nog een borrel?’, vraag ik Louis.

Louis zegt dat hij dat graag zou willen, maar dat hij verder met zijn ronde moet. Hij groet en gaat weer ...