Nieuwe Stagiair - 1 - Sex Verhalen

Nieuwe Stagiair - 1

... een keer omkijken. Waardoor zij mij voor de tweede keer betrapte met mijn ogen op haar lichaam. Voor dat ik het door had, had ook Kanika de kamer verlaten. Shit dacht ik nog. Dit meisje is eigenlijk te jong voor mij om haar zo te bekijken. Hopelijk viel het niet te veel op.

Ondertussen was het al vrijdag. Eigenlijk had ik er weinig zin in vandaag. De agenda zat vol met vergaderingen en ik zou weinig tijd hebben om mijn werkzaamheden gedaan te krijgen. Toen ik langs de accountancy afdeling liep zag ik Kanika zitten. Het viel mij op dat zij op een stoel zat die veel te hoog voor haar zat. Ik besloot om op haar af te lopen. ‘’Zit je lekker Kanika?’’ Ze had mij nog niet gezien en draaide geschrokken om. Maar toen zij mij zag begon ze te glimlachen. ‘’Hoi Sam, ja ik zit goed hoor.’’ kwam er verlegen uit. ‘’Weet je het zeker? Volgens mij ben jij veel te klein voor z’n hoge stoel.’’ antwoorde ik terug. ‘’Ja, de stoel is wel een beetje hoog. Maar dat is niet erg hoor.’’ ‘’Kom met mij mee, dan gaan wij een betere stoel voor je halen. Dat is een stuk beter voor je.’’ Kanika besloot hier niet tegen in te gaan en volgde mij.

Ik wist dat er nog meer stoelen waren in de berging. Daar zal vast wel een betere stoel voor Kanika zijn dacht ik. De berging was wel aan de andere kant van het gebouw dus het was even lopen maar dat gaf mij ook de tijd om Kanika beter te leren kennen. Tijdens onze kleine wandeling raakte we aan de praat en daarin merkte ik dat het goed klikte tussen ons. ...

... Ook al oogde dit meisje nogal verlegen, nu wij zo aan het praten waren leek het wel heel vloeiend te gaan. Toen we de berging bereikte, merkte ik dat ik er van baalde dat we er al waren. Eigenlijk had ik nog even doorwillen praten met Kanika. Maar ik besefte ook heel goed dat dit eigenlijk niet kon. Ten eerste loopt zij hier stage en daarnaast is zij volgens mij rond de 18 jaar. Ik kan toch niet met haar hier lopen flirten op de werkvloer bedacht ik mij.

Ik deed de deur van de berging open en liet Kanika voor mij naar binnen gaan. ‘’Achterin hebben wij nog een aantal rijen met bureaus en stoelen staan.’’ zei ik en ik liep achter Kanika aan. ‘’Welke stoel moet ik hebben?’’ vroeg Kanika aan mij. Ik wees haar een stoel aan die op twee andere bureaus stonden. ‘’Die kan je verzetten, dan kan je zelf bepalen op welke hoogte je wilt zitten.’’ Kanika klom met haar knieën op het eerste bureau. Zo kon zij net aan met een hand bij de stoel komen. Het uitzicht beviel mij zeer goed maar ik besloot toch om haar ook een handje te helpen en ging naast haar staan. Samen konden we allebei een deel van de stoel pakken. Net genoeg om er beweging in te krijgen. We gaven wat kracht en merkte dat de stoel los kwam. Maar net toen we de stoel van het bureau tilden viel Kanika met haar knieën van het bureau af. Ik had het net op tijd door en sloeg mijn rechterarm om haar middel terwijl de stoel van het bureau af viel net over onze hoofden heen. Blijkbaar was de berging behoorlijk geluidsdicht want ...