Míjn Buren Op... - 52 - Sex Verhalen

Míjn Buren Op... - 52

... ben.

Ze zetten de koffers neer en Kènzo gaf een kleine rondleiding.

Ruime woonkamer met een terrasje achter twee glazen schuifdeuren, een flinke slaapkamer, moderne badkamer, keuken en de hal, eigenlijk aardig Europees wat bouw betreft. Het had echter meer weg van een luxe hotelkamer dan een gezellige hollandse huiskamer met tierelantijntjes.

Wel vrij steriel dus, maar toch ook met een aantal echt Japanse elementen zoals doorzichtige verplaatsbare schermen en een lage tafel met zitkussens er om heen, gelukkig voor opa Dries ook een grote bank. Kènzo was voor zijn leeftijd nog erg beweeglijk en soepel, door zijn levenslange training en discipline, Dries had toch wel wat stijvere botten en gewrichten.

Pak de koffers maar even, dan zetten we die in de slaapkamer en gaan we eerst even douchen voordat we gaan liggen. Ik voel mij altijd wat stoffig na zo'n vlucht.

Ze kleedden zich uit en gingen naar de badruimte.

Mooi hoor, zei Dries, daar hebben ze niet op bezuinigd.

Je bent in Japan jongen, baden, spa, sauna is hier een cultuur, we gaan ook zeker naar een onsen, een badhuis.

Alleen maar mannen hè, grijnsde Dries.

Ja maar alles netjes, als je ook de wilde versie wilt meemaken kan dat, maar eerst even rust zo.

Ze douchten samen en wasten elkaar.

Oh, daar komt-ie alweer. Als ik je aanraak word ik opgewonden, zuchtte Kènzo quasi zorgelijk, maar met een ondeugende glimlach om zijn mond.

Opa Dries zei niets, maar omarmde en kuste hem.

Kom , ...

... afdrogen en naar bed en lekker tegen elkaar aan liggen...

En slapen, antwoordde Kènzo, even wat energie opbouwen.

Het leek erop dat dat niet zou lukken, maar ze waren beiden toch zo moe dat na wat wederzijdse strelingen en knuffels ze toch snel in elkaars armen in slaap vielen.

Ze waren gisteren om 9 uur uit Zwolle vertrokken, om half 2 opgestegen en om 10 uur in de morgen geland, wat gegeten op het vliegveld en het was nu dus midden op de dag, maar de vermoeidheid zorgde ervoor dat ze pas vroeg in de avond wakker werden.

Wat Dries niet wist is dat Kènzo ruim van tevoren zijn buurvrouw gebeld had en gevraagd om wat eten en drinken in huis te halen. Het was ook een alleen wonende vrouw van ongeveer midden 50, altijd hard gewerkt in de makelaardij en een goede buurvrouw. Ze had goed geboerd en de laatste jaren werkte ze meestal vanuit huis, geen druk meer op de ketel, maar alleen "leuke" opdrachten nog.

We waren net opgestaan en hadden ons wat verfrist en een kimono aangetrokken toen de telefoon overging en Kènzo een geanimeerd gesprek begon. Toen hij de hoorn op de haak legde, lachte hij.

We krijgen zo bezoek.

Opa Dries keek hem vragend aan en Kènzo vertelde hem dat de buurvrouw zo wat kwam brengen. Even later klonk de bel inderdaad en Kènzo opende de deur en ze groetten elkaar enthousiast, maar hoffelijk.

En dat is hem, vroeg ze aan Kènzo in vloeiend Engels.

"Yes, that is my lover", antwoordde Kènzo.

Zij stelde zich voor, Chloë heette ze en Kènzo ...