1. Een Onverwachts Brutaal... - 2


    Datum: 13-1-2022, Categorieën: Hetero Auteur: Aphrodite, Bron: Opwindend

    ... keek me met een blik vol bewondering aan en zei: ‘Dat is waar. Maar toch, vind ik het heel knap van je.’ Hij streek even liefelijk met zijn hand over mijn blote schouder, dit als blijk van zijn compassie voor mij. Ik rilde even bij zijn aanraking en genoot er dit keer ongegeneerd van en liet het toe. Ditmaal keek ik hem wat langer in zijn ogen en voelde me ineens wat minder verlegen. Na dit gesprek van daarnet voelde ik me wat meer met hem verbonden. We glimlachten naar elkaar en dronken ondertussen onze glazen leeg. Ik wilde hem allerlei vragen stellen. Ik was benieuwd naar wie hij was en wat hij deed in het dagelijkse leven. Ik wilde weten hoe oud hij was en of hij getrouwd was, kinderen had. Wat voor werk hij deed etc. Maar ik durfde het hem niet te vragen. Bang dat ik zijn privacy schond. Je weet hoe het gaat met dit soort mannen, die laten niet graag iets over zichzelf los. Ik voelde aan alles dat hij niet over zichzelf wilde praten. Dus vroeg ik hem maar niets. Hij was totaal gefocust op mij.
    
    Na die zinderende aanraking op mijn schouder viel Marc al weer snel terug in zijn uitdagende rol. Hij keek me ineens lustig aan. Mijn tepels waren namelijk opnieuw gezwollen door die tedere streling van hem daarnet. Zijn ogen gleden naar mijn borsten en daarna weer terug naar mijn gezicht om te peilen hoe ik reageerde op zijn lustige blikken. Nu dat hij me een tijd lang in de ogen keek kwam dat opgelaten gevoel weer omhoog. Maar toch wendde ik mijn blik niet af. Ik voelde ...
    ... iets van durf in mezelf opkomen en besloot om hem naar het voorstel te vragen. Door de alchohol had ik mezelf wat moed ingedronken. Net op het moment dat ik mijn mond opende om hem te vragen naar zijn voorstel zei hij ineens: ’Ik vind je zo opwindend. Mijn lul wordt steeds stijver wanneer ik naar je kijk.’ Jezus!, dacht ik, net toen ik al mijn lef bij elkaar had geraapt om hem te vragen naar zijn voorstel, deed hij weer zoiets. Ik voelde meteen mijn verlegenheid weer terugkeren. Ik schrok van zijn directheid. Maar goed, ik had hem al aan zijn lul zien liggen trekken, dus wat had ik anders van hem verwacht. Deze man hield ervan om mij te plagen en zo te shockeren. Hij probeerde mij uit de tent te lokken. Ik slikte even en probeerde mezelf te herpakken. Hij grijnsde en zei verder weer niets. Ik wist even niets uit te brengen. Ondertussen pakte hij mijn glas van tafel, en goot daar ongevraagd opnieuw Bacardi cola in en zei: ‘Drink maar lekker op schatje, dan zul je je zo dadelijk vast wat losser gaan voelen.’ Nah jaaaa...,dacht ik bij mezelf. Uit automatisme, bedankte ik hem voor het opnieuw vullen van mijn glas. Ik hoorde mezelf met een verbaasde klank in mijn stem ‘dank je wel’ tegen hem zeggen. Maar goed, ook dit had ik van hem kunnen verwachten en ook dit was geen reden om nu te gaan piepen. Ik had er zelf voor gekozen om hier bij hem te zijn. Iets in mij vond het duidelijk allemaal erg spannend en opwindend wat er hier gebeurde. Maar desondanks kreeg hij het steeds weer voor ...
«12...567...17»