De Onbereikbare - 10 - Sex Verhalen

De Onbereikbare - 10

... intimiteit.

Ik zag dat er ook bediening rond liep en wel door een aantal jonge vrouwen, die ik door de maskers niet kon herkennen. Wel waren ze allen topless en droegen enkel een heel kort zwart rokje met daarboven een klein wit schortje. Het rokje was zo kort dat, toen een van hen met haar rug naar mij toe, voorover bukte om een paar glazen op de lage bijzettafeltjes te zetten, ik vol zicht had op haar kontgaatje en het ongeschoren kutje daaronder.

Ik werd een beetje opgewonden van alles dat ik zag en realiseerde mij wel wat voor soort feest dit leek te gaan worden. Ik begreep ook wel waarom ik daar niks over mocht weten en was dus des te blijer, dat ik de brutaliteit had gevonden om toch binnen te sluipen, zodat ik er niks van hoefde te missen.

Roos gedroeg zich als een goede gastvrouw, gaf her en der ene opdracht aan de bedienende meisjes en paradeerde elegant tussen de andere vrouwen, gaf ze allemaal een complimentje en kreeg er net zoveel terug.

Naarmate de tijd verstreek, leek ook de sfeer een beetje om te slaan. Ik zag al enkele vrouwen met elkaar zoenen en op een van de banken lag de burgemeestersvrouw met een andere dame in een zeer open rode jurk te zoenen en had haar hand tussen haar benen gestoken. Verderop stond mevrouw Van Dijk, de vrouw van de hoofdmeester, met haar jurk omhoog gehouden tegen de muur gepind door een dame, die op haar hurken zat en haar uitgebreid befte.

Mijn opwinding ging over in geilheid en ik trok mijn broek los, die ik tot ...

... op mijn enkels liet zakken, net als mijn onderbroek. Met rustige halen speelde ik met mijn harde pik terwijl ik door de gaten van de muur naar de geile taferelen in de grote zaal bleef kijken. Toen een belletje klonk en Roos bij iedereen om aandacht vroeg. Ik liet mijn lul even met rust en keek wat er ging gebeuren.

“Dames en… nou ja, lieve dames!” riep Roos. “Ik heet jullie van harte welkom bij de najaarsveiling van dit jaar. Het is weliswaar de eerste hier, maar ik hoop dat er nog velen gaan volgen.”

Een luid applaus klonk en Roos vroeg weer om stilte. “Vanavond heb ik een paar mooie exemplaren voor jullie om op te bieden. Zoals bekend gaat vijftig procent van de opbrengst naar het onderhoud van het kasteel en de andere helft naar de gemeentelijke welzijnspot, dus biedt voor erg gul. De regels zijn jullie uitgelegd en verder is het aan jullie in hoeverre jullie er plezier aan beleven. Candy, mag ik de eerste kandidaat van je?”

Het gordijn naar de zijkamer van de grote zaal ging open en Candy kwam binnen met een jonge knul aan haar hand. De jongen was enkel gekleed in een leren boxershort en een mouwloos shirt van visgraat. Hij leek een beetje beduusd of misschien zelfs wel bedwelmd. Hoe dan ook, hij liet zich door Candy meenemen en op een verhoging laten staan. Toen hij daar stond schrok ik even want, hoewel hij een masker droeg, dat hem onherkenbaar maakte, herkende ik aan het litteken op zijn been, dat hij had gekregen nadat hij bij de bouw van de blokhut uit de ...