1. Ommekeer - 16


    Datum: 11-1-2022, Categorieën: Extreem Auteur: Mayhem, Bron: Opwindend

    ... denk even na over wat ik hier zelf nog aan kleding heb hangen, maar realiseer mij dan dat mijn stijl kleding ook niet bij de nieuwe Wiel past. Zal ik Silvia vragen of ze vanmiddag met jou de stad in wil gaan vraagt Yvon terwijl ze haar telefoon al pakt. Of ga je liever met Finn komt er plagerig achteraan. Silvia weet waarschijnlijk daar betere winkels voor en met Finn zou ik te weinig oog voor de kleding hebben kaatst Wiel terug. Sil is gelijk enthousiast en zij en Wiel spreken af om elkaar die middag in de stad te treffen. Dan wil ik nu even iets doen waar jullie bij zijn zegt Wiel en verdwijnt in huis om terug te keren met een stapel van de onderbroeken die we de eerste dag van hem gezien hebben. Hij loopt naar de vuurkorf, Steekt deze met wat aanmaakblokjes aan en even later gaat de ene na de andere ouderwetse onderbroek in vlammen op. Zo zegt hij de rook nakijkend. Daar gaat de oude Wiel (mooi om te zien hoe Wiel letterlijk zijn oude ik verbrand).
    
    Na de plannen van Wiel aangehoord te hebben en wij allemaal blij zijn hoe hij hier opleeft vind Ma het tijd om eens het huis door te lopen en de spullen bij elkaar te zoeken die we nemen het schilderij van de
    
    Victoria
    
    watervallen is het eerste waar ze mee aan komt lopen (die gaat nu gelijk mee Vic!) ik wil hem op een prominente plaats ophangen thuis.
    
    Ik zelf zie eigenlijk niks buiten mijn cd collectie en de gesigneerde Rammstein poster dat ik mee wil nemen (toch gek als ik al mijn spullen zo zie bekijk ik ze ineens ...
    ... wel alsof ze van een ander persoon lijken te zijn).
    
    Na een tijdje staan er dus twee stapels één wat weg moet en een wat we meenemen verrassend genoeg is de laatste nog wel de kleinste, Ma heeft schijnbaar dezelfde gevoelens als ik als we naar de grote stapel kijken “ja John, daar staat ons leven” (en ja dat is zo maar het bewaren heeft nu ook geen zin meer). Ben je er rouwig om Ma? “nee John absoluut niet, maar ik realiseer me nu wel dat bij deze dozen ook mijn rol als moeder staat”, nadenkend over deze opmerking kijk ik haar aan “hoe kom je daar nu bij?” terwijl ik een arm om haar schouder sla “het is zo John ik heb je moeder mogen zijn en ik had ‘t niet willen missen” maar ik heb je de afgelopen week ook zien veranderen in een zelfstandige man niet alleen thuis maar ook op kantoor, begrijp me niet verkeerd ik ben er blij om maar ik realiseer me dit nu wel ineens als ik naar die stapel kijk (ergens heeft ze gelijk, maar om nou te zeggen dat haar rol als ma hier ook staat?). Het wordt tijd dat we naar huis gaan John en de stapel achter ons te laten, er wacht ons samen een heel nieuw avontuur (wat bedoelt ze daar nou in hemelsnaam weer mee, waarom spreekt ze zo vaak in raadsels?) Maar ik ben dan straks je moeder wel niet meer, maar ik geloof wel dat ik er een schoondochter bij aan het krijgen ben zegt ze nog pesterig terwijl ze me in mijn kont knijpt. (deed ze dat nou echt? een schoondochter? Ligt het er zo dik op?) zelfs op de terugweg naar huis laat het intermezzo tussen ...
«1...345...9»