Mijn Eerste Liefje - Sex Verhalen

Mijn Eerste Liefje

... gepest, maar dat heeft niet lang geduurd. In die eerste jaren op de middelbare school was ik een tamelijk dik jongetje. Dat kwam omdat mijn moeder me als het ware vetmestte. Ik mocht van haar niets te kort komen. Vooral veel rundvlees zette zij me voor. Varkensvlees kreeg ik nooit. Ze was bang dat ik klein en dik zou blijven. Eigenlijk had ze daar wel reden voor. Mijn vader Co is wel niet dik, maar hij meet maar 1m68. Totdat ik veertien, vijftien was behoorde ik tot de kleinsten van mijn klas. Het was pas daarna dat ik een groeischeut heb gekregen, maar echt groot ben ik nooit geworden, maar 1m74, en daar stopte het.

“Vet speenvarken… Billy Turf… Penszak…” Dat kreeg ik te horen, maar niet alleen dat. Ze lachten met mij omdat ik borstjes had door mijn zwaarlijvigheid: “Zeg eens, je hebt echt mooie tieten! Heb je een muis in je broek in plaats van een piemel? Vuile homo! Je hebt nog nooit een muis gefikt, jij vet mannetje!”

Dat laatste was waar. Seks had ik nog nooit gehad. Het eerste niet. Ik had wel degelijk een piemel in mijn broek, en die stond om de haverklap rechtop. Of dat te maken had met het eten dat ik van mijn moeder kreeg, of met mijn natuur? Wie zal het zeggen? Die vraag stelde ik me niet.

Maar de pesterijen hielden snel op. Ik was wel klein van gestalte en dik, maar sterk was ik ook. Dat kwam omdat van toen ik twaalf was mijn vader Co me “inspande” in zijn bedrijf. Twee of drie keer per week deed hij me zijn schilders helpen om de bestelwagens in- en ...

... uit te laden. Ik droeg zware metalen buizen waarmee ze stellingen optrokken, en emmers verf. Die wogen erg zwaar, meer dan 25 kilo. Om fatsoenlijk in evenwicht te blijven moest je er één in elke hand meezeulen. In het begin was dat een marteling, maar na een tijdje ging dat tamelijk vlot. Het gevolg was dat ik keiharde bicepsen kreeg en ook sterke rug- en beenspieren.

Dat pesten werd ik beu toen ik veertien ging worden. Het schooljaar liep toen op zijn einde. In plaats van te gaan klagen bij een leerkracht besloot ik mijn eigen boontjes te doppen. Daarvoor koos ik een “slachtoffer” uit. Dat was een van de grootste jongens van de school die twee klassen hoger zat dan ik. Patrick heette hij, en het was een slungel met een erg grote mond.

Tijdens de speeltijd kwam hij weer op me af, met in zijn zog zijn “volgelingen”. Dat waren er vier of vijf die er plezier in hadden dat Patrick me vernederde. Ik ging met mijn rug tegen de muur staan en wachtte af. Zenuwachtig was ik wel, dat moet ik toegeven. Patrick stak zijn kop vooruit en begon zijn scheldlitanie. Ik wachtte dit keer niet tot op het einde, maar ik haalde uit en gaf hem zo hard ik kon met mijn vuist een lel in zijn maag. Die klap sneed zijn adem af. Hij plooide dubbel met een blik van ongeloof in zijn ogen. Ik liet het daar niet bij. Omdat zijn hoofd naar omlaag kwam beukte ik hem met mijn linker vuist in zijn gezicht. Daarbij raakte ik hem pal op zijn neus, en die begon te bloeden. Een tweede tik kreeg hij ook nog, op ...