Mini - 126 - Sex Verhalen

Mini - 126

... Onder het mom van ‘een borrel inschenken’ trekken wij ons even terug in de keuken.”

In de deuropening keek ze plagend om. “Als we over een halfuurtje nog niet terug zijn… Jullie mogen dan wel alvast naar bed gaan, hoor.” Toen deed ze de deur dicht. We keken elkaar aan. Melissa stond op en trok mij overeind. “Hé luiwammes, overeind jij en mee naar de keuken. Wij moesten de maagdelijkheid van ons lieve zusje bewaken.” Ik keek naar Ma. Die kroop demonstratief tegen Pa aan en zei droogjes: “Te laat…”

We grinnikten en ik rukte de keukendeur open. Clara en Ton waren in een innige omhelzing: Claar zittend op de keukentafel en Ton staand tussen haar benen. “Wij zijn van de maagdelijkheidspolitie… Inspectie!” Clara gilde, deed een greep achter haar en er suisde een sinaasappel langs mijn hoofd, de kamer in. “Opbokken, jullie! Mag een verliefd paartje even een beetje privacy, verdorie?” Ton liet haar even los. “Daar staan de flessen, dáár de glazen… help yourself. Wij zijn even bezig.”

Ik grinnikte en legde een hand op zijn schouder. “Denk er aan, makker: niet goed is opnieuw!” Clara schoot in de lach. “Bah, wat vervelend… En nu eruit!”

Mel

en ik namen flessen en glazen mee naar de kamer, maar lieten de deur gewoon open staan. Pruilend kwam Clara de kamer weer in, Ton achter zich aan. “Verdorie, jullie gunnen ons ook niks…” Pa maakte zich los uit de armen van Ma. “Lief dochtertje van me: neem een voorbeeld aan jullie ouders. Als wij even willen knuffelen, doen we dat ...

... gewoon. Desnoods waar jullie bij zitten. Daarvoor hoeven we echt niet naar keuken.”

Clara gniffelde even. “Wij hebben geen behoefte aan bejaardensex, Pa.” Tony schoot overeind. “Hé, dat neem je terug, aanstaande schoondochter! Ben je helemaal…” Haar blauwe ogen schoten vuur. “Ja, dat méén ik!” Claar schrok en Ton zei zachtjes: “Je kunt nu maar beter héél snel je excuses maken liefje.” Ze werd rood. “Sorry… Was niet gemeen bedoeld of zo. Het flapte er ineens uit.” Tony ging weer zitten en Pa keek haar aan. “Dank je wel voor het verdedigen van onze leeftijd, Tony.” Ze grinnikte. “Iemand moet die troela toch in bedwang houden? Bovendien hebben wij dezelfde leeftijd…”

Ze keek naar Clara en snoof. “En ik ben nog lang niet bejaard, snotneus!” “Zo. Nu heb je gezien wat er gebeurd als je mijn normaal zo lieve echtgenote nijdig maakt, dame. Dan verandert ze binnen een tiende van een seconde in Hare Sekretia, de moeder van de Blonde Feeks uit Gorinchem. En vraag maar aan die luitenant van je hoeveel pijn dat aan je oren doet”, zei Rob senior droogjes. Ton greep demonstratief naar zijn oren. “Het valt me mee dat ze er nog aan zitten…”

Tony grinnikte en wenkte Clara. “Kom eens hier jij, rossig krengetje.” Ze trok Clara naast zich. “Toespelingen maken op mijn leeftijd is nogal gevaarlijk. Zwak punt van mij. Maar ik hou wel van je hoor.” Ze kuste Clara op haar voorhoofd. En zei met een kleine stemverheffing: “En waar blijft die borrel nou?” Claar bleef even zitten. “En wij houden van ...