De Gezusters Santegoed... - 29 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 29

... Dat moet ik eens goed met haar bespreken, want de komende tijd heb ik al genoeg uitgaven.’

Sander knikt. ‘Dat eikenfineer hebben ze nu op ons werk wel in de aanbieding. Je zou je daar flink op kunnen besparen.’

‘Hoeveel zou ik dan nodig hebben?’

‘Dat ligt eraan, of je de slaapkamer ook met die fineer wilt doen, of die anders bekleedt. Hier voor de keuken heb ik ongeveer drie platen nodig, voor de buitenkant van de badkamer ook nog eens drie. En voor de leefruimte ongeveer negen. En dan nog een voor reserve, mocht je een fout maken. Dan kom je op zestien platen uit. Zou je dus normaal achthonderd kosten, als ik ze nu voor je koop, ben je net geen vijfhonderd kwijt.’

Ik zucht eens een keer. ‘Pff, nog steeds flink wat geld, maar goed, ik zal het toch nodig hebben. Doe het maar, ik praat er wel met Chantal over. De slaapkamer doen we wel anders, anders zou het echt te veel gaan kosten.’

‘Dat zou ik ook gedaan hebben, John. Maar misschien heb ik daar ook nog wel een oplossing voor.’

We gaan dan weer verder met onze werkzaamheden. Dat bestaat uit nog meer framewerk van houten latten op maat maken en monteren.

Chantal komt eens een kijkje nemen, en heeft wat hapjes bij.

‘Ik dacht, de heren lusten wel een versterking. En bovendien heb ik vrijwilligers nodig om even te proeven.’

Sander lacht. ‘Dus als we hier dadelijk kermend op de grond liggen van de buikpijn, dan weet je, dat je het straks niet moet serveren?’

Chantal kijkt zuur. ‘Ha ha, wat ben je weer ...

... grappig, Sander! Nee, ik wil alleen weten of de smaak goed is. Dit heb ik nu afgebakken, de rest kan ik nog aanpakken.’

We maken dan een pauze, en proeven de lekkernijen.

‘Hmm, dit is echt lekker, Chantal. Wat is het eigenlijk?’

‘Dit gebak maakte mijn oma altijd. Het is lekker hartig, maar je maakt het te snel te zout. Is het echt niet te zout?’

‘Nee, perfect zo! Wat zit er eigenlijk allemaal in?’

‘Wat fijngesneden vlees, een kruidenmengsel en bladerdeeg.’

‘Echt, heel erg lekker! Je zal

Ilse

wel niet het recept willen geven?’

‘Het is wel een familiegeheim, Sander. Misschien later eens een keer. Maar weet je wat? Ik zal nog wat extra klaarmaken, die kun je dan straks meenemen naar huis. Zeg maar tegen Ilse, dat ze die met honderdvijfenzeventig graden moet opwarmen, en dan ongeveer tien minuten in de oven. Dat is genoeg.’

‘O, dat zou erg fijn zijn, Chantal. Maar wat vind je van onze vorderingen, Chantal?’

Ze neemt een kijkje in de caravan, waar nu een heel framewerk en een behoorlijke wirwar aan bekabeling is te zien. Maar ze ziet wel de vooruitgang.

‘Zo, dat schiet al behoorlijk op, jongens! Ik wist niet, dat het zo snel zou gaan.’

Sander glimlacht. ‘De afwerking kost de meeste tijd. Hier kun je nog wel eens een foutje gemakkelijk herstellen, maar als je straks de fineer erop gaat lijmen, dan kun je je geen enkele fout veroorloven.’

Ik zeg tegen Chantal: ‘Sander kan aan een heel mooi fineer komen, maar dat zal ons wel weer vijfhonderd ...