De Gezusters Santegoed... - 29 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 29

... Volgens de dokter zal Enrico waarschijnlijk een lichte hersenschudding hebben opgelopen, maar zijn pols is wel flink gebroken. Ik zal even met de jury praten, over hoe we nu verder gaan.’

En dat doet de man. Heel erg lang hebben ze niet nodig, en dan roept de scheidsrechter me uit als winnaar. En ondanks, dat ik me weer schuldig voel, omdat ik iemand flink verwond heb met kickboksen, voelt de overwinning wel goed aan.

De trainer van Enrico komt naar me toe en zegt: ‘Je hebt goed en waardig gevochten tegen Enrico. Dat kan ik niet zeggen van Enrico zelf, maar daar zal ik nog wel met hem over spreken. Maar wat gebeurde er eigenlijk in de vierde ronde? Want toen gebeurde er duidelijk iets!’

Otto zegt: ‘Dat zal Enrico je wel niet verteld hebben, Eduard. Enrico heeft gedreigd de vriendin van John iets aan te doen, als Enrico zou verliezen. En je kan alles doen bij John, maar dat niet.’

‘Nou, dat heb ik in de gaten! Verdomme, wat heeft hij een traptechniek! Daarmee zou hij zomaar wereldkampioen mee kunnen worden!’

‘En dan heb je nog niet eens zijn andere technieken gezien, Eduard. Maar ik ben bang, dat je die ook nooit te zien zult krijgen. Dit was zijn eerste en tevens laatste wedstrijd. John ging het alleen maar om Enrico te verslaan, en dat is hem nu gelukt.’

De man kijkt verbaasd. ‘Wat een verspilling van talent! Echt zonde. Maar aan de andere kant, ik geloof niet dat de wereld zit te wachten op iemand, die zo dominant gevechten naar zijn hand kan zetten. Want ...

... ik ben van mening, dat hij meer gespeeld heeft met Enrico, dan dat hij zich ingespannen heeft. Want toen hij eenmaal aanzette, was het ook meteen gedaan. En Enrico is zeker geen katje om zonder handschoen aan te pakken.’

‘Ik denk ook, dat het beter is, dat John het hierbij laat. Maar hij is ook niet de man voor zulke gevechten. Dit vergt meer van hem psychisch, als fysiek. Die loopt morgen gewoon weer rond, alsof er niets gebeurd is.’

Ik kijk Otto aan en zeg: ‘Ik was anders morgen toch wel van plan om te gaan werken!’

Otto lacht. ‘Dat bedoel ik nou. We hebben hem nog niet eens op zijn toppen van zijn kunnen gezien, en ik weet niet of ik dat ooit eens wil zien.’

De man lacht. ‘Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik geloof, dat Enrico nu wel iets geleerd heeft, en dat is, dat hij zijn tegenstanders nooit moet onderschatten. Maar ik ga nu maar eens naar het ziekenhuis, kijken hoe ernstig die breuk is. Want de dokter meende, dat zijn pols op meerdere plaatsen gebroken is. Dat kan slecht nieuws voor Enrico betekenen, want dat kan het einde van zijn kickbokscarrière betekenen.’

‘Hmm, als hij zijn handschoenen ook aan de wilgen zou hangen, zou dat echt geen verlies zijn.’

‘Als ik heel eerlijk ben, moet ik je gelijk geven. Maar goed, ik ben zijn trainer, dus ik zal hem voorlopig nog even moeten steunen.’

De man geeft me een hand en feliciteert me nogmaals. En dan pas dringt het tot me door, dat ik echt gewonnen heb. Ik zie dat Joey er staat en vraag hem om ...