De Gezusters Santegoed... - 32 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 32

Ik rijd dan naar mijn afspraak, en kom dan rond zes uur thuis terug. Chantal begroet me met een zoen, en ik ga buiten nog even wat spelen met Renn, omdat het eten nog niet klaar is. Dat is heerlijk ontspannend voor mij en voor Renn. Als ik een kwartier later terugkom, is Renn lekker moe, en gaat in haar mand liggen.

Chantal zegt vertederd: ‘Och, wat heb je toch met haar gedaan?’

‘Gewoon, even met de boemerang gegooid. Dat vindt ze prachtig om achteraan te rennen, terwijl ik amper moeite hoef te doen om de boemerang terug te krijgen.’

‘Zo blijft ze haar conditie wel houden!’

‘Zullen we straks nog een lekker groot stuk met haar gaan wandelen?’

‘Dat is een goed idee! Het is nou zo’n lekker weer!’

We gaan dan snel eten, maar als we klaar zijn met eten, en met Renn willen gaan wandelen, komt plotseling Kurt met zijn fiets aangereden.

‘Hey, Kurt! Wat brengt jou hier?’

‘Ik zou graag even met je spreken, als dat kan.’

‘We wilden net met Renn gaan wandelen.’

‘Oh, dan loop ik wel even mee. Ik kan wel wat beweging gebruiken.’

We lopen dan samen met Renn onze wandeling. Kurt begint dan te praten.

‘John, ik heb gehoord, wat je met Harrie gedaan hebt. Waarvoor dank, maar ik denk, dat ik Harrie zelf ook wel de baas kan!’

‘Je had misschien Harrie wel de baas gekund, maar je had hem niet zijn mond kunnen snoeren. Hij verspreidde namelijk roddels over jou, die je eigenlijk je baan zouden kunnen kosten. En dat moest ik dus meteen aanpakken. Geloof me ...

... maar, die houdt nu wel zijn mond.’

‘Jij kent hem beter, maar ik geloof echt, dat ik het ook wel zelf gekund had. Maar ik wil niet ondankbaar zijn, zeker niet tegenover jou.’

‘Dat zit wel goed. Maar is dat alles, waarover je wilde praten?’

‘Nee, dat was maar bijzaak. Ik wilde eigenlijk even praten over Ylke.’

Hij heeft meteen de aandacht van mij en Chantal.

‘En wat is er met Ylke?’

‘Niets! En eigenlijk alles! John, ik ben, denk ik, verliefd!’

‘Op Ylke?’

‘Ja! En nog niet zo’n beetje ook!’

Ik kijk Chantal aan. ‘Heeft Ylke dan iets gezegd over Kurt?’

‘Nee, maar ze was wel heel erg goed gehumeurd. Maar ze wilde me niets over haar weekend vertellen.’

Kurt glimlacht. ‘Dat kan ik me wel voorstellen. Ze zal niet veel gedaan hebben, afgelopen weekend. En ik ook niet.’

‘En hoe wil jij dat dan weten?’

‘Omdat we nu al dagenlang met elkaar aan het appen zijn. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. En ’s nachts krijg ik soms nog berichtjes van haar, maar die beantwoord ik ’s morgens pas weer.’

Chantal kijkt verrast. ‘Echt? Ylke is normaal niet het type, dat zulke dingen doet!’

‘Wil je mijn telefoon eens zien?’

Hij pakt zijn telefoon en laat dan een lange conservatie zien, met honderden berichtjes, die van Ylke komen. Terwijl hij het laat zien, komt er een nieuw bericht van Ylke.

‘Kurt, waar ben je!’

‘Ik ben bij John en Chantal. Ik kan even niet beantwoorden.’

‘Oké!’

Kurt steekt zijn telefoon weer weg. ‘En zo gaat het dus de hele dag. ...