Cohen - 5 - Sex Verhalen

Cohen - 5

Het is een drama als je uit je bed wordt gelicht door een te vroeg telefoontje. Ik had mezelf op uitslapen ingesteld, en dat op een maandag. In plaats daarvan kon ik een zus te woord staan.

Familie, het is niet iets waar je voor kiest. Niet dat ik ondankbaar wil klinken. Het is alleen niet mijn grootste passie. Misschien omdat ik enorm verschil met mijn twee zussen en broer. Zij zijn alle drie meer van het ‘huisje – tuintje – kindje’ idee. Ik absoluut niet.

Ze hebben de binnenstad ook ingewisseld voor de betere buitenwijken. Daar waar het pijn doet van al dat wit volk. Ik ben bij het gekleurd plebs blijven steken.

Net daarom werd ik vandaag zo vroeg gewekt. Een zoveelste nichtje gaat studeren. Ze verblijft in een mooie, en veel te dure, studio in het hippe Brooklyn. Alleen heeft ze geen idee hoe ze nu kan overleven op haar eentje.

Laten we eerlijk zijn, ik ben niet aan kinderen begonnen omdat ik deze verantwoordelijkheid niet wil hebben. Mijn moto zou zijn: laat ze maar wat aanmodderen en het zal wel lukken, … en anders niet!

Maar natuurlijk zijn we allemaal hypocriet als het op familie aankomt. Daarom dat ik een paar uur later op een aftandse deurbel duw.

‘Ja, … ik gooi de sleutel wel. Het is op de derde verdieping links.’

Ik keek net op tijd naar boven om een sleutelbos te ontwijken. Zo gaat dat als je jong bent. Onderweg naar boven probeer ik snel te bedenken hoe dat wicht eigenlijk heet. Was het Juno? Nee, het was iets bijbels, …

Sarah

? ...

... Nope.

Nog steeds zoekend duw ik de deur open. Ze zit in kleermakerszit op een versleten zetel. Even hijgend van al die trappen bekijk ik haar maar. Toegegeven het is wel een plaatje. Lang blond, gevlochten haar; een mooi snoetje dat vrolijk naar mij kijkt.

‘Dag oom.’

‘Ha, … die Ruth.’

Het was mijn laatste gok en blijkbaar ook de juiste.

Ze was veel groter dan de laatste keer dat ik haar had gezien. Toen was ze een puberend ettertje geweest dat haar Bat mitswa ging doen. Nu was ze een vlotte jonge meid die op het punt stond de wereld zelfstandig te ontdekken.

Ik liet mezelf naast haar in de zetel ploffen en liet me bedienen terwijl ze mij overstelpte met een hoop vragen. Ze was alles behalve hulpbehoevend. Het was er in elk geval veel properder dan bij mij.

Na een uur en twee blikjes soda was het eindelijk aan mij om wat te vragen. Ze studeerde voor journalist en zag zichzelf opgaan in de progressieve jongerenbeweging die Amerika nu rijk was. Een lekkere naïeve meid dus.

Plots vroeg ze mijn mening en raad. Was dat misschien het echte doel. Hopend op mijn connecties in de stad. Natuurlijk heb ik geen enkel probleem om dat te delen. In geur en kleuren beschreef ik alles wat ze zou kunnen gebruiken. Met grote ogen en druk tokkelend op haar smartphone, nam ze het allemaal in zich op.

‘… Zeg maar dat je mijn nichtje bent …’

Ze glimlachte dankbaar na die vermoeiende monoloog van mij. Ik stond recht en wilde naar het wc gaan om nadien weer weg te gaan. Ik had ...