Juf Manon Betrapt - Sex Verhalen

Juf Manon Betrapt

Ze bukte zich voorover in het printerhok. Ik kwam net binnen lopen en bekeek haar goed. Een mooie blondine, met mooie lange benen, prachtig half lang steil blond haar, en een fijn gesneden gezicht. Ze was wel altijd wat stil in contact met andere docenten. Hij wist eigenlijk weinig van haar. Wel dat ze gek genoeg nog single was, terwijl ze volgens hem iedere man om haar vingers kon winden. Tsja als hij niet getrouwd was, zou hij zeker haar het hof maken. Maar wat zag ik toch net over de rand van haar broek heenpiepen, was dat, was dat? He, dat kon toch niet? Ze leek wel in een soort trance want had hem nog niet opgemerkt. Het liep al tegen vijven, de schoolkinderen waren al lang weg. Hij besloot zijn gezag te laten gelden en haar autoritair toe te spreken, hey Manon wat goed dat ik hier je tref ik wilde je net even spreken, kom je even mee naar de spreekkamer. Manon keek verschrikt en betrapt op. “Eh oh Ja natuurlijk, ze liep mee en dacht ondertussen wat ze nu weer fout had gedaan..? Ze was best wel onder de indruk van de Teamleider, een knappe, maar getrouwde man, die echter wel het soort uitstraling had, waarover ze stiekem fantaseerde. Ze hield van krachtige mannen met directheid en liefst in de gebiedende wijs. Ze voelde al een kriebeltje ontstaan.

Zij stond voor haar, met haar hoofd een beetje voorover, alsof ze iets verkeerds had gedaan. Ik zag het aan haar en toen ik een vage geur rook, wist ik het zeker in combinatie met het randje wat ik boven haar broek had ...

... zien uitpiepen. Ik besloot haar te overrompelen. Manon, kijk me aan. Haar hoofd ging omhoog. Waarom draag jij een luier? Manon was totaal overrompeld, hoe kon hij dit weten, ze had zo voorzichtig gedaan, zodra de leerlingen waren vertrokken had ze de luier aangedaan als een verborgen genoegen, het maakte haar zo week van binnen, het woelde iets in haar los haar volgzaam en gedwee maakte en zich weer een gehoorzaam kind voelde. Of had ze een doorlekking? Ze had net een kleine beetje erin geplast, ze zou toch zo naar huis gaan, en dit verschafte haar een weldadig genoegen. Ze keek even naar beneden en zag toen het randje van de luier boven haar broek. Oh God ze was verloren. Ze begon te stamelen, en kon niet meer uit haar woorden komen. Ik keek haar aan. Ik wist wat te doen. Lieve manon, laat nu je broek zakken en toon jezelf in je luier aan de schoolleider, en vlug een beetje!

Met rode wangen van schaamte deed Manon de knoopjes open van haar broek en wurmde die naar beneden. Daar stond ze nu met haar dikke luier te kijken. Dit ging nooit meer goed komen. Draai je eens om lief kind, zei ik gebiedend. Wel ik vind het je goed staan! Het past bij je, je bent eigenlijk nog een baby he? Spreek mij maar als meester en jij bent de stoute leerling die gepamperd moet worden, goed begrepen? Ja, zo voel ik mij wel vaak, eh meester zei Manon nu heel gedwee terwijl allerlei kriebeltjes begonnen bij haar. Heb je thuis veel luiers aan Manon? Ja meester zeker wel. En wordt baby manon ...