De Bijstandsmoeder - 1 - Sex Verhalen

De Bijstandsmoeder - 1

Leuk dat je mijn verhaal wil lezen. Het heeft een iets langere aanloop. ‘Setting the scene’ zoals ze dat noemen. De actie volgt zeker maar wel wat verderop in het verhaal. Veel lees plezier en als altijd ben ik benieuwd naar wat jullie er van vinden

Het is vrijdagavond en ik moet nog snel even boodschappen doen. Het is toch weer laat geworden op het werk. Ik woon sinds een jaar weer alleen en als ik niet zelf kookt, dan doet niemand het.

Het fijne van wat later op de dag boodschappen doen is dat het niet druk is. Ik loop snel van schap naar schap en sluit aan bij de kassa waar maar één persoon voor me staat. Ze is ongeveer even oud als ik, 44 jaar, donker zwart haar. Best een knappe verschijning bedenk ik me en nieuwsgierig maar onopvallend, zoals een (vrijgezelle) man dat vaak doet, probeert ik te checken of ze een mooi lichaam heeft. Wanneer ze de laatste boodschappen op de band legt draait ze zich naar me toe en word ik niet alleen begroet door een mooie vriendelijke glimlach maar ziet ik ook een slank lichaam met naar verhouding grote borsten. ‘Lekker’ denk ik bij zichzelf terwijl ik haar glimlach beantwoord met een vriendelijk knikje.

“Dan wordt het € 62,35 mevrouw” geeft de kassière aan die alle producten gescand heeft.

Onwillekeurig zie ik het lichaam van de vrouw voor me een beetje verstarren. “Hoeveel? Hè, hoe kan dat nou? Ik dacht minder….heb ik dan niet goed geteld of zo?” Ze pakt haar portemonnee en kijkt er in. Ze pakt er € 50 euro uit en laat deze ...

... zien aan de kassière. “Ja…sorry…ik heb alleen maar €50. Even kijken…uhmmm…ja dan moet ik er wat dingetjes af halen”. Terwijl ze haar boodschappen scant om te beoordelen wat er dan niet mee kan kruisen onze blikken elkaar. Het is maar een fractie maar direct zie ik een mengeling van niet alleen schaamte maar ook verdriet.

“Ja doe die taart maar niet dan…en dan alleen die paprika chips en niet die andere. Hoeveel zit ik dan?”

Ik besef me dat deze dame voor een verjaardag inkopen doet, en ook dat ze er het geld niet voor heeft. Ik heb haar nog nooit ontmoet maar ik word overvallen door een enorm gevoel van medelijden. Ik kijk nogmaals naar de producten op de band en de kassière die de weggenomen spullen apart legt. Dan in een opwelling pak ik mijn portemonnee en pak er €70 euro uit. Ik stap naar voren en geef het geld aan de kassière. “Hier…leg dat er maar weer bij” zeg ik terwijl ik naar de weggelegde spullen knik. “En als mevrouw het goed vindt wil ik graag voor haar betalen”.

In stilte kijkt ze me aan tot ze uiteindelijk reageert: “Dat kan ik echt niet aannemen meneer…wat ontzettend lief” Ik zie dat haar lip een klein beetje begint te trillen. “Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt…u kent mij helemaal niet”. Ik lees de verwarring op haar gezicht als ik haar ogen vochtiger zie worden. “ maar…ik kan dit toch niet aannemen?”

Zonder dat ze echt gaat huilen bouwen de tranen zich bij haar op. Ze kijkt nogmaals naar de boodschappen en dan weer naar mij. “Mevrouw, begin ik een ...