1. Zolderspook - 2


    Datum: 21-11-2021, Categorieën: Fantasie Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... fluisterde ik toen heel zachtjes. Te zacht om het echt goed te horen. Maar ze keek met indruk in haar ogen.
    
    -
    
    Ze zag het bed vervormen en voelde iets wat op haar ging liggen. Een warm lichaam wat ze niet kon zien. Al voelde ze meteen wat het van plan was met haar. Ik legde m’n hand op haar mond toen ik zag dat ze weer wat wilde zeggen, en met m’n andere hand mikte ik de eikel de goeie kant op. Met een langzame maar diepe haal begon ik Maddy zomaar te penetreren. Meteen kreunde ze in m’n hand en begon haar lichaam ook wat tegen te spartelen. Dit duurde maar even. Ik ging dichter op haar liggen, hield m’n hand op haar mond, en kuste haar hals, wang en oor. Vanuit m’n heupen had ik al die tijd al ingezet en rustig bleef ik haar penetreren met een lul die haar te groot was. Maar genieten deed ze wel, al duurde het even. Haar gekreun klonk steeds meer aanmoedigend naarmate het beter ging. Ik glibberde in en uit haar strakke poes, en kon m’n eigen gehijg niet meer inhouden.
    
    -
    
    Haar bed ging heen en weer, geluiden werden gemaakt, maar of ze werden gehoord, kon niemand vertellen. Wellicht wel, maar zouden ze haar dan durven te storen. Ze wisten toch dat ze alleen was. Al zouden ze haar zo zien, dan nog zien ze niemand anders. Haar lekkere lichaam werd plat gedrukt tegen het bed en haar ...
    ... schaamlippen sperde zich voor een brede pik die niemand kon zien. Maar zij wist precies wat er op haar lag en wat er in haar gleed. Ze voelde elke centimeter tegen haar nauwe wandje glijden en haar het genot geven wat zo’n lekkerding ongetwijfeld dacht te verdienen. Ze nam het, ze onderging het. Ze kreunde zichzelf klaar in m’n hand, en liet haar strakke kutje vullen met nog meer warm zaad, wat op die locatie überhaupt niet gezien werd. Diep in haar baarmoeder, leegde ik m’n onzichtbare zak en stootte ik nog een paar keer fel na, waarna ik haar een kort kusje gaf op haar hijgende mond en haar daarna weer snel alleen liet. Ik was immers een ‘spook’.
    
    -
    
    Ik verliet de kamer pas nadat zij de deur had geopend. Ik vond het fijn dat ze dacht dat ik een echt spook was die misschien wel door muren heen kon zweven, of weet ik veel. Nagenietend had ze nog even met zichzelf gespeeld, nu wel in stilte, en het leek alsof ze dacht ook echt alweer alleen te zijn.
    
    -
    
    Dit was een fijne nacht, een fijn moment, met een fijne meid. Maddy lustte er wel pap van. Ze was gemaakt voor mijn onzichtbaarheid, mijn onzichtbare behoeftes, die ze maar al te goed wist te voelen. Ik had geen reden om hier nog snel te vertrekken. Dit kon ik best een paar jaartjes volhouden. En zij ook wel, als je het mij vraagt.
    
    - 
«12345»