Monique & Carla - 13 - Sex Verhalen

Monique & Carla - 13

... uitkijken en reageerde iets beschaamd: ‘Ja juffrouw, ik zal beter opletten.’

De les ging verder en Monique probeerde zich te concentreren om deze zo goed als mogelijk te volgen. Dat Carla nog af en toe in haar gedachten voorbijkwam, kon ze echt niets aan doen.

Na school kwam ze onderweg naar huis Saskia, een van haar drie pestkoppen, tegen. ‘Hoi, Monique, hoe gaat het nu met je?’ vroeg die aarzelend, want ze voelde zich nog schuldig omdat ze aan het pesten van Monique had meegedaan.

Monique keek Saskia, die ze al een tijd niet meer gezien had, aan. Die vervolgde:

‘Ik vind het vreselijk voor je Monique, wat er met Carla is gebeurd.’

‘Dank je wel, het gaat wel weer. Hoe is het met jou?’ Monique vroeg dit omdat Saskia er niet goed uitzag en ze had haar al vergeven. Saskia was net als Annelies en Linde wegens dat pesten geschorst bij de hockeyclub. Daar heeft ze het al een tijd moeilijk mee. Haar dunne, halflange haren hingen er onverzorgd bij en haar bruine ogen waren iets rood doorlopen. Het leek alsof ze gehuild had. Monique wist dat de ouders van haar niet veel geld hadden, maar er alles aan deden om hun dochter toch te laten hockeyen. Dat ze voor lange tijd geschorst werd wegens pesten, was een grote schok voor haar vader en moeder geweest.

‘Eigenlijk gaat het ...

... niet zo goed met mij, Monique. Ik mis het hockeyen en mijn ouders zijn verdrietig omdat ik geschorst ben. Had ik mij maar nooit door Annelies laten overhalen om jou te pesten. Daar heb ik echt heel veel spijt van.’

‘Dat weet ik en ik ben niet meer boos op je. Maar je ziet er wat onverzorgd uit.

Zou je het leuk vinden als ik je haren eens doe en je gezicht onder handen neem?’ Saskia keek Monique ongelovig aan. ‘Meen je dat echt?’

‘Tuurlijk, waarom niet?’ Monique zei er niet bij dat ze nog op zoek was naar een model voor haar opleiding tot schoonheidsspecialiste. Dan heb ik ten minste iemand, dacht ze grinnikend. Saskia reageerde enthousiast en haar gezicht stond meteen een stuk vrolijker. ‘Dat vind ik leuk van je, Monique. Wanneer wil je dat dan doen?’

Monique tuitte haar lippen en stelde voor: ‘Je zou vanavond om 19.00 uur bij mij thuis kunnen komen. Lukt dat?’

‘Ja, is goed. Ik weet waar je woont en dan zie je me vanavond. Oké?’

‘Oké, tot straks dan. Doei.’

‘Doei, Monique.’

Monique fietste lachend verder, want ze keek er naar uit wat ze op school geleerd

had bij Saskia in praktijk te brengen. En er zou op haar kamer nog meer gaan

gebeuren en dat had niets te maken met gezichtsbehandeling, ontharen, hand- en

voetverzorging of het aanbrengen van make-up.