The Lesbian Games - 3 - Sex Verhalen

The Lesbian Games - 3

Ik was ondertussen een sensatie in het circuit geworden, verzekerde Lorenzo me. Mijn laatste wedstrijd had diepe indruk gemaakt en velen tipten mij als een aankomend kampioene. Wat dat precies inhield was me op dat moment nog niet duidelijk, maar Lorenzo legde me uit dat er in Nederland een officiële competitie werd gehouden met eens in het jaar een toernooi waarin de 32 beste landelijke vrouwen uitmaakten wie de kampioene was van ons land. Ik had tot nu toe eigenlijk niet eens aan die competitie deelgenomen, laat staan dat ik voor zo’n toernooi in aanmerking zou komen. Ik was ondertussen echter zo’n lopend vuurtje geworden dat de organisatie een speciale maatregel had genomen: ze was bereid mij met een speciale ‘wild card’ toe te laten tot het toernooi. Ik zou dan een van de 32 kandidates eerst moeten treffen (aangewezen door het lot) en als ik die zou verslaan, mocht ik meedoen aan het toernooi. Ik vond het een fantastische deal, hoewel ik me op dat moment nog totaal niet kon voorstellen hoe zo’n toernooi in zijn werk zou gaan.

Er was echter een ‘maar’, onderbrak Lorenzo me. Voordat ik in aanmerking zou komen voor de wildcard, moest ik nog een tegenstandster treffen. En een hele speciale ook: het ging om een meervoudige Nederlandse kampioene die enkele jaren geleden op eigen initiatief was gestopt en een min of meer ongeslagen status had. De organisatie zou overtuigd zijn van mijn potentieel als nieuwe kampioene als ik deze wedstrijd kon winnen.

Ik zag er wel brood ...

... in. Het bleek om een vrouw van eind 40 te gaan die weliswaar nog nooit verloren had maar ondertussen duidelijk geen ‘wedstrijdritme’ meer had. Hoe moeilijk kon het zijn? Ik stemde enthousiast in, ook al omdat de wedstrijd op 6000 euro werd afgesloten. Er was blijkbaar veel belangstelling om deze krachtmeting tussen de oude en de nieuwe generatie bij te wonen.

Het duurde 10 lange dagen voordat het eindelijk zo ver was. We gingen op een zondag naar hetzelfde luxe landhuis van de vorige keer. Mooi, die plek had me al geluk gebracht. De parkeerplaats stond afgeladen en de auto’s leken duurder te zijn dan ooit. Er heerste een opgewonden stemming en je kon zien dat er op me gewacht werd toen ik arriveerde met Lorenzo.

Mijn tegenstandster kwam naar me toe en gaf me een hand. Was dit een gevreesde, voormalige kampioene? Ze zag er uit als een huismoeder in dure kleren, ietsje kleiner dan ik met haar blonde haar geknipt in een bob. Als je goed keek leek ze op Michelle Pfeifer, maar dan wat compacter en met korter haar. Ze had wel een stel prachtige borsten, dat viel me onmiddellijk op. Ze moest zeker een Cup D hebben en haar borsten staken flink vooruit onder een keurige witte blouse die ze opvallend ver had open geknoopt.

Ze was de eerste tegenstandster die een gesprek met met aanknoopte. Ze vertelde dat ze veel over me gehoord had, dat ze eigenlijk al jaren niet meer aan wedstrijden meedeed maar dat ze het zeer aantrekkelijke aanbod niet had kunnen weigeren. Ze vroeg me hoe ...