1. Huisje Gehuurd - 1


    Datum: 18-11-2021, Categorieën: Homo Auteur: Simandber, Bron: Opwindend

    ... Daaruit maakte ik op dat hij geen erectie had. Toch was dat logge ding minstens vijftien centimeter slap en bijna zo dik als mijn eigen pik, stijf, dacht ik. Zijn pik was erg bruin en er zat een tuitje bovenop zijn eikel van zijn voorhuid, merkte ik. Rondom was amper schaamhaar zichtbaar, waaruit ik opmaakte dat Niels dit regelmatig wegscheerde.
    
    ‘Hé Maarten, zit jij nu naar mijn kruis te gapen?!’ hoorde ik Niels zeggen en merkte plots dat die me met een verbaasde blik aankeek. Meteen toen ik hem aankeek glimlachte hij al. ‘Ik-ik… ik moet pissen!’ besloot ik en stond sneller op dan ik normaal zou kunnen. Meteen voelde ik mezelf in strijd gaan met mijn hoofdpijn. Mijn hele hoofd leek wel te duizelen terwijl ik voor de wc stond. Met een minstens zo krachtige straal als ik Niels had horen doen, plaste ik lange tijd. Wat moest hij wel van me denken, dacht ik. Zo gauw als ik klaar was, zou ik me meteen gaan verontschuldigen.
    
    Toen ik terug in de kamer kwam was die leeg. Gauw wisselde ook ik van boxer en trok een shirt en korte broek aan. Na een korte kattenwas en ietwat in model brengen van mijn wit-blonde haren, liep ik naar beneden. Daar merkte ik hoe Niels de rommel en lege flesjes bier samen zette. ‘Onze ouders gaan nog gelijk krijgen, dat we niet voor onszelf kunnen zorgen.’ zei hij zuchtend. ‘Kunnen we wel! We ruimen toch samen op?’ zei ik terwijl ik hem meteen hielp. Niels grinnikte hoofdschuddend. ‘Wat denk je, wat croissantjes halen?’ stelde ik voor en merkte ...
    ... meteen de fonkel in Niels’ ogen. Het was voor mij meteen als een goedmakertje. Niet veel later liepen we zo samen naast de weg op wandel naar het centrum van het dorp. ‘Hé Niels, over daarnet…’ begon ik en merkte hoe hij zijn tanden bloot glimlachte. ‘Het moet door die kater komen. Ik weet niet wat me bezielde, sorry!’ Om mijn schouders heen, voelde ik hoe Niels zijn arm legde. ‘Liever een sexy meid die me bekijkt, maar van mijn beste vriend weiger ik dat ook niet hoor. Maak je geen zorgen, ik ben heus niet boos.’ zei hij en sloeg me nog enkele keren op mijn schouder. Even liepen we stilzwijgend naast elkaar en vertwijfeld bedacht ik of er plaats was voor meer over dit onderwerp.
    
    Ik besloot het erop te wagen. ‘De jouwe is wel erg groot geworden sinds de laatste keer dat ik hem zag.’ zei ik. Even grinnikte Niels. ‘De jouwe vast ook. We zijn nu allebei 19. Het zal wel een jaar of vijf geleden zijn dat we onszelf thuis vol verwondering voor mekaar stonden af te trekken.’ zei Niels die dat lachend overdacht. ‘Klopt, de jouwe was toen al erg groot, herinner ik me… Weet je nog dat we onze pikken opmaten?’ vroeg ik en zag hoe Niels glunderend, net als toen knikte. ‘Die meetlat van 15cm, uit je pennenzak, was toen al te kort.’ zei Niels grinnikend. Ik knikte en in gedachten verzonken liepen we stilzwijgend weer een stukje verder. Hij zou het vast vervelend vinden erover te praten. Tegelijkertijd merkte ik hoe hij lichtelijk gniffelde. ‘Heb je hem sindsdien nog gemeten?’ vroeg ik ...