Antje -1 - Sex Verhalen

Antje -1

... recreatiedomein. Ik was er al een paar keer eerder geweest met Bert, haar vader.

‘Oké, … ik kan er tegen twee uur zijn.’ Antwoorde ik, de vragende blik van Alice, mijn vrouw negerend.

‘Top, tot straks.’

Ik legde de telefoon neer en zei snel tegen Alice het volgende:

‘Ik moet snel even langs een collega die wat problemen heeft met een nieuw programma op zijn computer. Met wat geluk gaat het niet al te lang duren.’

Met een zucht eindigde ik mijn snel verzonnen excuus. Alice leek het te slikken en zei:

‘Tja, … technologie, hé. Maar dan kun je nog even snel met ons lunchen.’

Ik knikte. Het was half één, voldoende tijd om nog een douche te nemen en mee te middageten.

Om twintig voor twee stapte ik uiteindelijk mijn auto in. Niet goed wetend wat te verwachten had ik niks bij me van spullen. Ik durfde het fototoestel of andere zaken ook niet mee te nemen om geen argwaan bij mijn vrouw te creëren.

Het was rustig op de baan en al snel was ik op de parking van het vakantiepark. Het domein was momenteel gesloten voor bezoekers, enkel eigenaars waren welkom. Ik wist echter een binnenweg via een klein bosje, waarvan ik zeker wist dat het niet gecontroleerd werd.

Om iets voor twee kwam ik zo aan bij de chalet. Het stond wat afgelegen van de rest. Grote struiken en verschillende bomen onttrokken het zicht op de grote tuin. Ik keek even om me of iemand mij kon zien. Toen ik niemand zag, liep ik door de poort naar binnen.

De gordijnen voor de ramen waren half ...

... toe. Ik klopte op de deur en Antje deed open. Haar blonde haren waren in twee vlechten gebonden. Haar mooie blauwe ogen keken me vrolijk aan. Ze droeg de poncho die ik vorige keer uit de kast had gehaald met daaronder een shirtje. Daaronder droeg ze een kort, spannend shortje dat net de rondingen van haar billen bedekte.

‘Hey, … leuk dat je gekomen bent. Kom maar naar binnen.’

Ik volgde haar. We stonden onmiddellijk in de living van de woning. Het was een typische vakantiechalet die geheel in hout opgetrokken was. Het interieur was gezellig en voelde nostalgisch aan.

Het was binnen aangenaam warm, wat verklaarde waarom Antje fris aangekleed was en op blote voeten liep. Ik trok mijn jas uit en hing die netjes aan een haakje.

De meid had zich in de grote zetel laten ploffen. Wat afwachtend keek ze me aan. Ik merkte op dat ze al twee glazen op het kleine salontafeltje had gelegd, net zoals een fles frisdrank.

Wat nerveus nam ik een stoel en zette me schuins tegenover haar.

‘Leuk dat je nog eens gebeld hebt … Het was wel wat onverwacht!’

Ze grinnikte en zei nadien:

‘Mja, … klopt, maar ik wist niet zo goed hoe ik je direct kon contacteren en het is ook niet zo eenvoudig als je constant met een hoop anderen in huis zit.’

Ik knikte begripvol. Mijn eigen situatie was vergelijkbaar. Nieuwsgierig vroeg ik verder:

‘Waarom nu? Omdat je eindelijk ergens alleen bent of is er nog een andere reden?’

Ze wachtte even met antwoorden en ik schonk onze twee glazen ...