Mini - 169 - Sex Verhalen

Mini - 169

Dinsdagochtend. Ik werd wakker en toen ik m’n ogen open deed was het eerste wat ik zag de rij knuffels boven

Joline

haar bed. Een blik op de wekker: 08:45. Een blik opzij: de achterzijde van een hoofd met een blonde bos haar, half verscholen onder het dekbed.

Héél voorzichtig glipte ik het bed uit, richting toilet en douche. Plassen, scheren, douchen, afdrogen en aankleden. Ik sloop de kamer uit, naar beneden. De enige die ook wakker was, was Bengel; die was duidelijk blij om iemand te zien die haar eruit liet. Samen liepen we de tuin in en het beest dolde even door de sneeuw. Daarna stoof ze het bos in om op ‘haar eigen plekje’ haar behoefte te doen.

Toen ze terugkwam had ik een paar sneeuwballen klaar, waar ze achteraan rende. Elke keer stomverbaasd dat die bal plotseling weg was. Maar Bengel was geen domme hond; na drie sneeuwballen hield ze het voor gezien en bleef naast me lopen. Ze rende niet meer achter een sneeuwbal aan. Totdat ik een gewoon balletje pakte; dáár stoof ze wel weer achteraan en kwam het balletje keurig terugbrengen. En als ik het balletje van haar had overgenomen stond ze, afwachtend kwispelend, voor me. Als het te lang duurde voordat ik gooide, begon ze te blaffen. Dat deden we een paar keer, toen was ze de belangstelling voor het gewone balletje ook kwijt en liep ze naar de keukendeur. Mevrouw wilde duidelijk aan het ontbijt.

Ik deed de deur open en Bengel stoof naar binnen… op Rob Sr af, die net de keuken in kwam. Bengel sprong tegen ...

... hem, zodat Rob meteen een paar kletsnatte en gore hondenpoot-afdrukken op zijn pyjama had. “Fijn, Bengel… heb ik weer. Spring lekker tegen Kees aan, dom beest!” Hij keek een beetje verwijtend naar mij. “Als je nog eens wat weet…”

“Bengel, kóm! Wil je brokken?” Meteen kwam het beest naar me toe en ging kwispelend naast zijn bak zitten. Even later was hij lekker aan het eten en kon ik een bakje thee voor Joline en mezelf maken. “Zóóó… Jij verleent service! Zo maar thee op bed serveren voor mijn dochter? Goed bezig!” Ik knikte. “Tja, voor je zoons doe ik het niet. Volgens mij krijg ik bij één zoon het kopje vliegend retour…” Rob grijnsde. “Het is de moeite van het proberen waard, natuurlijk…”

We ginnegapten samen. “Goed idee! Ik doe het gewoon! Maak ik wel 6 bakken thee. Even kijken wat de reactie is… Hebben jullie ook vlierbesthee? Een collega van Rob drinkt dat, en hij noemde dat een paar weken geleden ‘vlierbesmeuk’. Terwijl hij een uiterst smerig gezicht trok.” Rob trok een doos uit de kast. “Even zoeken hoor… Yep! Hier, vlierbesthee. Ik hoop alleen dat je een goeie ziektekostenverzekering hebt.” Grinnikend maakte ik zes koppen thee klaar en liep naar boven.

Ik klopte aan bij Ton en Claar. Een slaperig “Ja?” was de reactie en ik deed de deur open. “Goedemorgen lieve zus en beste zwager. Een kopje thee om mee wakker te worden?” Claar ging rechtop zitten. “Dat is lief, Kees. Waaraan hebben we dit te danken?” Ik knipoogde. “Wacht en luister goed wat er gebeurt als ik ...