De Gloed - 4 - Sex Verhalen

De Gloed - 4

Een bestelwagen kwam met gierende banden de parking opgereden. Hij kwam vlak voor Julia en Mats tot stilstand. De zijdeur schoof open. Ze keken recht in de loop van een pistool.

Het wapen werd vastgehouden door een grote, brede man. Hij was volledig in het zwart gekleed. Het was duidelijk dat hij zijn vrije tijd in een bodybuildersclub doorbracht. Zijn armen en benen hadden een omtrek die een grote spiermassa verraadde. Wat nog veel angstwekkender was, waren de ogen van de man. Ze waren volledig zwart.

“Stap in!” Het bevel klonk meer als een beestachtige grom dan als uitgesproken woorden.

Mats zette aarzelend een stap naar voren. Julia nam zijn arm echter vast en hield hem tegen. Hij draaide zich zenuwachtig naar haar om en keek haar vragend aan. Julia was uiterst kalm. Een raadselachtige glimlach verscheen op haar gezicht.

“Sorry! Dat kunnen we niet doen.” Van het verdriet en de ongerustheid van enkele minuten geleden was geen spoor meer. De stem van Julia klonk heel zelfzeker.

“Weet je wat jouw probleem is? Je kan je niet veroorloven om te schieten. Je hebt orders gekregen om mij levend en wel bij je bazen te bezorgen. Als je mij neerschiet, zijn er twee opties. Ofwel ben ik dood en dan ben ik er zeker van dat jouw leven geen cent meer waard is. Ofwel ben ik gewond, maar dan bijt ik de valse tand in mijn mond open, en dan zorgt het gif dat erin zit ervoor dat ik binnen de minuut dood ben. Ook dan kan je een kruis over jezelf maken. Neem maar van me aan dat ...

... ik niet wil dat een eikel zoals jij mij overlevert aan die organisatie van jou.”

Mats stond met open mond naar Julia te kijken. Hij dacht dat ze gek geworden was.

Uit de bestelwagen klonk een nieuwe grom. Hij draaide zich om en zag hoe de man die hen net nog bedreigde, bewusteloos uit het busje op de grond neerviel.

Op de plaats waar hij net nog had gestaan, stond nu Katrien. Ze had een pistool vast, de loop in haar hand geklemd.

“Sorry dat het zo lang duurde. Ik kreeg het dopje niet open.” Katrien haalde een flesje uit de handtas die aan haar schouder bengelde. Op het etiket stond “Chloroform”. “Toen de chauffeur verdoofd was, kreeg ik zijn pistool niet uit zijn holster. En toen ik over de voorzetel naar achteren wou komen, bleef mijn schoen ergens achter vasthaken. Zo te zien was ik toch nog op tijd om die arme kerel hier neer te slaan.”

Plotseling kwamen er enkele vrouwen van achter de bestelwagen vandaan. Twee van hen liepen naar de bodybuilder die net was neerslagen door Mats’ tante. Ze bonden zijn armen en benen vast met tie-wraps. Ondertussen verschenen er nog twee vrouwen met een bewusteloze chauffeur tussen hen in. De twee mannen werden in de laadruimte van de bestelwagen gelegd.

“Je had toch echt niet gedacht dat ik onvoorbereid op zoek zou gaan naar mama, he?”

Julia lachte kort om Mats die er als door de hand Gods geslagen bijstond. Ze drukte heel even haar lippen zachtjes op zijn mond. “We gingen ervan uit dat mijn gsm door hen werd getraceerd. ...