Gays From Space - Sex Verhalen

Gays From Space

Tot nu toe heb ik me alleen bezig gehouden met wilde homoverhalen, die of echt zijn gebeurt, dan wel plaats hebben kunnen vinden. Fantasie, maar wel met een reële component. Deze keer wil ik daar een Science Fiction component aan toevoegen. Ik kwam op het idee door een bezoek van 2 mooie knapen die namens de mormonen (een Amerikaanse geloofsgemeenschap), mij wilde bijpraten over hun (versie van het) geloof.

Niet dat ik me wilde laten bekeren, maar nodigde ze uit voor een kop thee en een goed gesprek. Het waren ten slotte hele mooie jongens. Het liefst had ik met hen geneukt, want dat was mijn doel.

Uiteindelijk konden zij hun geloof niet aan mij kwijt en ik heb niet met hen geneukt.

Het waren echt hele mooie jongens, een soort "Men in Black", maar bij hun zat er nog niet één haartje verkeerd, hun kleding was onberispelijk, en hun gezicht kende geen enkel vouwtje, lijntje of rimpeltje. Bijna glad geboetseerd, leek het wel. Zij zijn feitelijk mijn inspiratiebron voor dit verhaal.

De subtitel van dit stuk had ook kunnen luiden, Homo's from Heaven.

Ik had een vrije dag en niet zonder reden. Het was al dagen mooi weer en het was zelfs aangenaam warm. Wel een aantal donkere wolken, met daartussen een soort van roze gloed die onweer voorspelde, dat tegelijk een even mysterieus als beangstigend gevoel gaf. Net alsof je naar een tijger kijkt, een prachtig beest, al moet je wel zorgen dat hij je niet te pakken krijgt. Zo iets, maar ondanks die dreigende luchten bleef ...

... het wel droog.

Ik had eerst lekker uitgeslapen en was middels mijn laptop bezig om het nieuws te scannen. Oorlog hier, politieke strubbelingen daar en blijkbaar veel vallende sterren, terwijl daar het nog niet het seizoen voor was? Verder het weer, dat zich kenmerkte door dreigende luchten, maar de voorspelde onweersbuien bleven telkens uit.

Vervolgens ging ik mijn tanden poetsen, scheren en nam een verkwikkende douche. Trok alleen een sportbroekje aan, waar mijn niet onverdienstelijke lul goed in uitkomt (ik ben best ijdel) en toch maar een t-shirt.

Net toen ik klaar was werd er gebeld. Aan de deur stonden twee knapen die mij de juiste weg wilde vertellen. Nu ben ik niet gelovig en had ook geen zin om me te laten bekeren, maar het moeten die mysterieuze, maar mooie knapen zijn geweest die maakte dat ik ze toch binnen liet.

Net toen ik de deur achter hen sloot, zag ik weer die dreigende luchten met daartussen weer die roze gloed. We gingen aan de lange tafel zitten, zij naast elkaar en ik tegenover hen. De blonde jongen met de krulletjes en een raadselachtige glimlach voerde eerst het woord. De knaap met het pikzwarte haar en een hele sensuele mond, vulde aan.

De blonde jongen, hoe verzin je het, heette Bert Brown, en de knaap met het zwarte haar Wim White. Verder spraken ze goed Nederlands met een wat vreemd Engelsachtig accent. Wel leek het of hun stem een wat metaalachtige klank had. Een beetje zoals je wel hoort in hele oude geluidsfilms!

Ik liet hen wel ...