Zomernacht - 8 - Sex Verhalen

Zomernacht - 8

... teruggevonden in het systeem. Er is iets misgegaan met de elektronische betaling. We hebben nog een mailtje gestuurd naar het opgegeven mailadres, maar dat hebben we teruggekregen met de melding dat het adres niet bestaat.”

“Mag ik vragen over welk mailadres het gaat?”

“Natuurlijk, meneer. De mail werd gestuurd naar drien.debecker.”

Even later zaten Koen en Dorien verslagen op het terras van Bar Bogaert, een gezellig cafeetje vlak naast het hotel. De tranen stonden in Doriens ogen.

“Hoe kan ik zo dom zijn? Een onnozele typfout. Waarom heb ik er niet bij stilgestaan dat ik geen bevestiging heb gekregen? Of dat er geen geld van de rekening is afgegaan?” Dorien begon te snikken. “Wat moeten we nu doen?”

“Is er een probleem?”

Een licht hese vrouwenstem klonk van achter hen. Ze draaiden zich om en zagen aan het tafeltje achter hen een jonge blonde vrouw zitten. Ze keek hen bezorgd aan.

Koen zuchtte even. “We hadden een kamer in het hotel hiernaast gereserveerd, maar er is iets misgegaan met de boeking. Het hotel zit helemaal vol. Ze hebben even rondgebeld, maar blijkbaar zou er nergens op het eiland nog plaats zijn.”

De bezorgde blik van de vrouw klaarde op. Er verschenen sterretjes in haar ogen. Met een hemelse glimlach zei ze: “Wacht hier even. Ik zal eens kijken wat ik voor jullie kan doen.” Ze stond op en wandelde sierlijk het hotel binnen.

Dorien duwde haar elleboog in de zij van Koen. “Helaba, sloeber. Je was naar haar kontje aan het kijken, he?” ...

... Ze lachte even kort. De kordate houding van de vrouw had haar radeloosheid doorbroken en haar een sprankeltje hoop gegeven.

“Je bent niet de enige,” vervolgde ze. “En, eerlijk gezegd, heb ik ook naar de rest van haar lichaam gekeken. Ze heeft een goddelijk lijf, als je het mij vraagt.”

Nog geen vijf minuten later kwam de vrouw weer op hen toegewandeld. Ze was in gezelschap van een knappe man. Hij had een zongebruinde huid en de charmante glimlach van een verkoper. Hij was gekleed in een duur kostuum dat hem als gegoten zat.

“Dit is Luca. Hij is de manager van het hotel.”

De man nam het woord over. “I am so sorry for what happened with your booking. My friend here asked me for my help. Well, I’m glad to be able to tell you that we had a late cancellation of our deluxe suite. I would like to offer it to you for the same price as the room you originally wanted. I hope you will accept my offer. Friends of

Marlies

are also my friends, you see.”

Koen en Dorien waren overweldigd. Het neerslachtige gevoel dat ze net nog hadden gehad, was volledig omgeslagen in een lichte euforie. Dorien sprong recht en knuffelde de manager. Hij lachte wat verlegen. Het ongedwongen gedrag van Dorien was nieuw voor hem. Zij was ondertussen doorgelopen naar Marlies, die op haar beurt ook een hartverwarmende knuffel kreeg.

Koen gaf de manager een hand en bedankte hem voor het riante aanbod. Op datzelfde moment verscheen er een piccolo die de koffers op het terras naar het hotel ...