Bakkersjongen - 43 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 43

*

Hopelijk treft de coronacrisis jullie niet al te hard. Blijf lekker binnen als je dat kan. Zelf ik beoefen ik een 'essentieel' beroep, dus kan helaas niet thuiswerken(en stiekem meer verhalen schrijven). Zorg goed voor jezelf en elkander en als je toch thuis moet blijven, dan maar lekker verhaaltjes lezen.

Ik ben blij dat deze serie nog steeds gewaardeerd wordt!

*

43: De Rode Jas In Het Verhaal

-

Het had wel even geduurd en het ging zeker niet vanzelf. Er gingen bijna twee maanden voorbij voordat ik ook daadwerkelijk

Manon

weer zou zien. We hadden al wel een paar keer gepoogd af te spreken, maar ze had het steeds laten afweten. Wel nadat ik het de eerste keer zelf liet afweten. Ik moest onverhoopt op die kleine van Erin passen, en alhoewel ik nog een foto stuurde van mij met dat schattige ventje, kon Manon de afzegging op het laatste moment niet waarderen. Dat begreep ik wel. Ik begreep niet waarom het daarna nog zo lang moest duren. Wel vijf keer had ze zelf op het laatste moment afgezegd. Hierdoor bespraken we al het een en ander over de telefoon, alleen over de app. En dat maakte het lastig. Ik kon zo geen hoogte van haar krijgen en had ook geen idee hoe ik zelf overkwam. Dat werkte eigenlijk niet, en dus bleef ik ook aandringen op een echte ontmoeting. Ze zat met wat twijfels. Onder anderen met de vraag hoe het kwam dat het zo lang duurde voordat ik haar wilde zien en waarom nu opeens. Eerst had ik daar geen antwoord op. Totdat ik me ...

... herinnerde haar al wel eerder gevraagd heb te willen ontmoeten, en het ‘’opeens’’ er niet meer toedeed. Toen ik nog in Zeeland was, en ik dacht helemaal opnieuw te willen beginnen. Ik dacht toen alles met die twee afgesloten te hebben toen ze niet wilden afspreken. Maar zie nu. Dit ging nog lang niet voorbij.

-

In die tijd zag ik

Tessa

ook wat vaker, al was het ook wat oppervlakkiger. Met name op het gebied van de intimiteit waren we heel terughoudend geworden naar elkaar. Ik verlangde enorm naar lichamelijk contact, maar vooral met Manon. Dat leek ze haast aan te voelen. En dat gebeurde eigenlijk onbedoeld. Natuurlijk wilde ik nog lichamelijk zijn met Tessa, maar zodra Manon dan ter spraken kwam, dwaalden mijn gedachtes meteen af naar die nu al vage herinneringen van een jaar eerder. Ik fantaseerde ook bijna alleen nog maar over Manon en elke keer dacht ik weer dat die ontmoeting eraan kwam, maar viel dat dus ook elke keer weer tegen. En dan gaf ik Tessa haast het gevoel dat zij een troostprijs was. Niet heel erg aardig van me, maar dus zeker ook niet m’n bedoeling.

-

Aan de andere kant betekende dit wel dat we heel goed konden praten. En er viel nogal wat te bespreken. Onder andere de aantrekking naar elkaar, die er heus nog wel was. Ook bij haar. Daar twijfelde ik nog vaak aan, maar vond het de laatste tijd dus iets minder erg als het er niet was. Want wellicht lag er wel iets heel anders voor mij in het vooruitschiet. Een gedachtegang die mij vaak ook met een ...