Nieuwe straatgenoten (deel 10) (slot) - Sex Verhalen

Nieuwe straatgenoten (deel 10) (slot)

Het heeft even geduurd, maar hier komt dan het slot van het zinderende verhaal van Eef, Amber, Willie, Karin, Carla, Carlo, Ton en mij zelf.

We bevonden ons in een orgie van blote lijven, kwark en aardbeien toen die vreselijke deurbel door het huis schelde. Opnieuw was het Karin die het hardste schrok. Haar functie bracht met zich mee dat zij voortdurend op haar hoede moest zijn, en zeker nu zij in diensttijd zich te buiten ging aan een geweldig geil seksfeest.

Net als bij de vorige gelegenheid trok Carlo de stoute schoenen aan, dat wil zeggen, schoenen en de rest van zijn kleding. Hij vroeg ons rustig te blijven en liep naar de voordeur. Wij hielden onze adem in en bleven gespannen wachten op wat komen ging. Karin rilde nu als een rietje. Zij keek om zich heen en zocht met haar ogen haar verspreid over de grond liggende uniformstukken. Maar zij was te verstijfd om ze bij elkaar te rapen en aan te doen. Willie was een en al medelijden met haar. Ze sloeg haar arm om het bevende meisje en trok haar tegen zich aan. “Rustig nou maar meisje…, het komt wel goed. Maak je geen zorgen schat.”

Het leek een beetje te helpen, deze lieve aandacht van een lieve vrouw. Maar helemaal zeker was zij er niet van dat dit goed zou aflopen.

Wij zaten bij elkaar en hielden ons muisstil.

Even later ging de deur van de kamer open en stapte Carlo binnen met een man. Carla verschoot van kleur, want het was haar man!

Deze man lachte breed en bij de aanblik van onze verschrikte ...

... gezichten begon hij zelfs te schateren. Zeker het beteuterde gezicht van Carla zorgde ervoor dat hij onbedaarlijk moest lachen. Al die geile bloteriken zaten er als geslagen honden bij. En onder hen ook nog een agente van politie, nota bene in functie! Die gedachte bracht ook mij aan het lachen en door ons gelach ontspande iedereen. Zelfs Karin ontdooide en begon zachtjes mee te grinniken.

“Leuke kennismaking”, zei de buurman. “Ik zal me even voorstellen, Winfred is de naam.” Keurig liep hij iedereen langs om een handje te geven. “Ik voelde aan dat het hier erg gezellig moest zijn, en dus dacht ik, kom laat ik me ook eens in het feestgewoel storten!”

“En de kinderen dan?”, vroeg Carla, die er nog altijd het meest beteuterd bij zat. “Die slapen als marmotten!”

“Je bent van harte welkom Winfred”, zeiden Carlo en Amber. “We zijn helaas net klaar met het toetje. Maar misschien heb je zin in wat te drinken?”

“Zeker wel, wat heb je in de aanbieding?”

“Ik heb een paar flessen heerlijke rode wijn in de aanbieding. Wie willen er allemaal een lekker wijntje?”, vroeg Carlo.

Hij en Winfred waren als enigen gekleed. “Voordat je rond gaat met de fles Carlo, doe dan eerst je kleren uit!”, zei Amber. “Ja, wel een goed idee”, zei Winfred, “ik doe helemaal met jullie mee!” En zonder dat het hem gevraagd was ontdeed hij zich van zijn kleding. Hij oogde zo rustig, maar bleek toch behoorlijk opgewonden, want zijn lul steigerde enorm toen hij zijn slip als laatste stukje textiel van zijn ...