Xandra, mijn vrouw - Sex Verhalen

Xandra, mijn vrouw

... doorgaan. Jacques bleef kijken. Ik zag hem kijken en kijken naar het stringetje van mijn vrouw.

Mijn vrouw zette zich weer recht, zich niet bewust van hetgeen Jacques allemaal had gezien.

“Dat krijg je nu buurman” sprak hij. “Vrouwen blijven brutaal. Nu voelde ik meteen de vingers van mijn vrouw in mijn zijde.

“Nu ben ik klaar met je”, sprak ik gespeeld streng en vroeg Jacques “om maar even een touw en een doek uit de berging te pakken” “We zullen haar maar eens vastbinden om te voorkomen dat ze met haar vingers nog meer schade zou aanbrengen bij mij” Jacques vloog naar de berging en kwam met het gevraagde terug. “Hier buurman, je kan haar vastbinden”

Mijn vrouw probeerde van de bank te komen maar ik hield haar tegen en vroeg Jacques om haar vast te binden terwijl ik haar vasthield. Jacques deed zijn werk terwijl ik haar handen op haar rug hield. Toen dat tot tevredenheid was gedaan deed ik meteen de doek voor haar ogen.

“Klaar Jacques” sprak ik tevreden naar de buurjongen. “Die is vanaf nu rustig”.Jacques en ik lachen, mijn vrouw met een hoop commentaar.

Tevreden keken we naar ons resultaat en ik begon mijn machteloze vrouw weer te kietelen en in haar been te knijpen. Weer gingen haar benen ver uit elkaar zodat Jacques nu beter en meer op zijn gemak tussen de benen van mijn vrouw keek.

Maar nu stopte ik niet zodat mijn vrouw over de bank kronkelde om teneinde op haar knieën op de grond te belanden. Ik begeleide haar zo dat ze met haar buik over de bank ...

... lag.

Ik keek Jacques aan en begon weer met kietelen zodat mijn vrouw weer haar lijf probeerde te onttrekken aan mijn vingers. Met beide handen ging ik nu verder maar nu zorgde ik er wel voor dat ik in het spel haar rokje een groot stuk omhoog trok zonder dat ze het merkte.

Jacques en ik keken nu beiden tegen haar

aan. Mijn vrouw machteloos op de bank.

Ik vroeg onschuldig of Jacques nog een biertje wilde, stond op en zei dat mijn vrouw niets meer kreeg omdat ze “lastig was en daarbij geen handen vrij had om haar glas wijn te pakken”

Ik liep naar de keuken en gaf Jacques hierdoor te gelegenheid om mijn vrouw helemaal te bekijken.

Bij terugkomst zag ik dat hij genoot en nu keken we samen naar de gespannen billen van mijn vrouw.

“Nu is ze rustig Jacques” “zo moet je met vrouwen omgaan om ze rustig te krijgen”

Jacques, genietend van ons uitzicht kon niet anders dan dit te beamen.

Mijn vrouw wilde losgemaakt worden en wilde ook de doek van haar ogen weg.

Ze moest plassen.

Lachend zei zelfs nu Jacques dat dat niet ging gebeuren. Of ze moest het heel lief vragen. “Echt niet” sprak mijn vrouw. “Maak me los”

“Echt niet” sprak Jacques lachend. “U heeft gehoord dat u dat netjes en beleefd moet vragen”

“Maak me los en wel nu” sprak mijn vrouw, niet wetend dat we beiden vol de aandacht hadden gevestigd op haar billen.

“Je hoort het Jacques”. Ze kan geen kant op en toch nog brutaal! “dus dat plassen kan ze wel vergeten!” sprak ik verder.

“Ja” zei ...