Gewaarwording - Sex Verhalen

Gewaarwording

Het was donker, of er nu wel niet licht scheen in de kamer bleef een raadsel. De stoel waar ze op zat voelde zo koud aan haar kont dat het leek alsof die in brand stond. Haar benen gespreid, vast gebonden aan de stoelpoten, een rilling over haar rug wanneer de tocht voor een koude sensatie zorgde bij haar natte kruis. Met de rilling voelde ze hoe de touwen geen ruimte overlieten voor enige beweging, beklemmend en benauwend. De drukkende stilte in de kamer en het weinige lucht dat ze door de neusgaten van het masker kreeg gezogen maakte dat er een gevoel van paniek zich meester maakte van haar.

Ik moet los! Maak me los! Ik krijg geen adem!

In het wilde weg probeerde ze haar lichaam te bewegen waardoor de touwen alleen maar strakker werden en meer pijn deden. Met een harde klap sloeg er een deur open en dicht in de kamer.

Hij!

Stokstijf ging ze weer rechtop zitten, zo snel als de paniek kwam verdween het weer en herinnerde ze zich hoe ze ook alweer moest ademen. Voetstappen galmde en kwamen dichterbij, ‘Beter ben je een braaf meisje geweest.’ Ze voelde een warme gloed van binnen, de klanken van zijn stem waren hypnotiserend en maakte haar hoofd totaal leeg. ‘Ben je stil blijven zitten zoals ik je zei te doen?’ Ze probeerde te praten, maar de lap stof in d’r mond maakte het onmogelijk, er kwam alleen gemompel uit. Er klonk een zwiepend geluid, ze voelde tegelijk een prikkende pijn over haar borsten en de binnenkant van het masker nat worden toen de tranen in haar ...

... ogen sprongen. ‘Had ik je niet gezegd dat je niet mocht praten?’ Ze wachtte even een paar seconden verward en knikte toen van ja. ‘Goedzo meisje, ik vraag het je nog een keer, ben je braaf geweest?’ Een aarzeling, maar ze schudde haar hoofd. Nog een keer die zwiep en de prikkende pijn. ‘Dat is omdat je niet braaf ben geweest, al waardeer ik het dat je eerlijk bent tegen me zoals het hoort.’ Zodra hij dat zei streek hij met zijn hand langs de binnenkant van haar bovenbeen. Die aanraking liet een brandend gevoel achter op haar huid. Plagend, langs haar gespreide benen, steeds dichter naar haar kuis, raakte hij nog net niet haar schaamlippen. Er klonk een goedkeurend lachje, ‘Jezus wat ben je nat,’ en blies zijn hete adem uit over d’r kruis. Ze kreunde. ‘Wat, kreunen?!’ Nog een zwiep, deze keer voelde ze het nabranden op haar bovenbenen en beet uit alle macht op de lap stof. ‘Geen gepraat, geen gekreun, helemaal niets hoor je dat?’ Ze knikte en hij stak twee vingers in haar nattigheid, ze moest zo hard bijten om geen geluid te maken dat d’r kaken gevoelloos werden, terwijl zijn vingers zo gemakkelijk in en uit bleven glijden. Het enige geluid dat te horen was, waren de tuigen lucht die ze naar binnen probeerde te krijgen, op het ritme van zijn vingers. In, uit, in, uit, in, uit, in, uit. Hij stopte, ‘Smerig meisje ben je, je vindt dit nog allemaal lekker ook.’ Ze hoorde hem opstaan en van haar vandaan lopen.

Nee! Laat me niet alleen!

Nog voor de paniek weer kon uitbreken kwam ...