Voetjes op de grond (10a) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (10a)

10a)

Gedurende vijf weken gaf Ciska geen teken van leven. Eigenlijk ging ik er al van uit dat ze niets meer van zich zou laten horen, toen ze me alsnog belde. In de laatste twee weken die daaraan vooraf gingen had mijn verlangen om weer eens een warm vrouwenlijf tegen me aan te voelen een zodanige proportie aangenomen, dat ik meteen ‘ja’ zei op haar vraag of ik ’s anderendaags langs wilde komen.

Die keer – en alle volgende keren – ging ik naar haar toe, waar we dan in haar huis een paar uren stevige seks hadden. Elkaar bevredigen was het wederzijdse doel, waarbij vooral Ciska geen tijd wilde verliezen aan een praatje vooraf of een koffieklets om de middag af te ronden. Niet dat ik die dingen als een gemis ondervond want er was immers geen liefde in het spel. In feite hadden we niet eens een vriendschappelijke band, waarom dan nodeloos tijd verliezen aan dat soort beleefdheden? Het verlangen naar lekkere seks was hetgeen ons samen bracht en daar handelden we dan ook naar.

Vanaf die tweede keer verliepen onze ‘seksmiddagen’ haast altijd volgens een vast patroon. Een kusje bij de voordeur en dan snel mijn schoenen uit, waarna ze me bijna de trap op sleurde. Eenmaal in de logeerkamer konden de kleren niet snel genoeg uit zijn. Zodra we op het bed lagen, werd er afwisselend hitsig gezoend, stevig gelikt, gezogen, gekneed en gevingerd. Soms om de beurt, soms deden we het tegelijkertijd bij elkaar… en als er nog tijd over bleef, dan stond ze er op dat ik haar tot ...

... besluit met haar eigen strapon neukte.

Ciska gaf wat graag aan wat ze van me verwachtte, maar de eerlijkheid gebied me wel om er gelijk bij te zeggen dat ze telkens ook in voldoende mate aan mijn genot dacht. Met de hand op hart durf ik stellen dat ik haar huis nooit verliet zonder dat ik minstens één keer was klaargekomen. Hoewel ik geen gevoelens voor haar had, kreeg ik daardoor toch op een bepaalde manier respect voor Ciska. Op haar eigen, bazige manier was ze best goed in… eerlijk is eerlijk… in wat ik van tijd tot tijd zo hard nodig had.

In een periode van anderhalf jaar moet ik Ciska zo ongeveer vijftien keer bezocht hebben. Altijd ging ik pas naar haar toe nadat zij me had opgebeld. Het was dan ook een complete verrassing toen zij op een keer onaangekondigd op mijn kamer stond.

Een half jaar voordien was ik van mijn oorspronkelijk studentenkamertje in de rand verhuisd naar het centrum van de stad. Vanaf dan woonde ik op een ruime zolderkamer in een voormalig klooster. Het was er misschien een beetje donker, maar wel de ideale stek voor mijn studie aan de academie.

Op een zomerse zaterdagochtend was het dat Ciska plots mijn kamer binnenkwam. Omdat het overdag veel te warm zou worden onder dat pannendak was ik die ochtend al vroeg beginnen werken. Er was nog heel wat te schilderen aan het ‘kunstwerk’ dat afgewerkt moest worden. Dat schilderen was er de oorzaak van dat ik een oud overhemd van mijn vader droeg, met daaronder alleen een slipje. Zoals ik wel vaker ...