Soms is de trein beter - Sex Verhalen

Soms is de trein beter

Ik hoefde niet eens te wachten tot andere mensen uitgestapt waren voordat ik de trein in kon. Op dit tijdstip was het altijd erg rustig, de forensen waren op het werk, de dagjesmensen waar ze moesten zijn. Onderin zaten wel een paar mensen, verspreid over de verschillende banken. Ik ga naar boven, ik houd van het betere uitzicht daar. De coupe is zelfs helemaal leeg, dus ik ga zitten op een van de stel banken die tegenover elkaar staan, zodat ik meer beenruimte heb.

Terwijl de trein al langzaam begint te rijden komt er iemand anders vanuit de andere kant de coupe binnen. Hij lijkt wat ouder, een jaar of 30. Zijn stoppelbaard ziet eruit alsof hij zich een paar dagen niet geschoren heeft maar het is goed bijgewerkt rond zijn mond en oren. Hij draagt een casual, vrij wijde, korte broek met een army motief en een poloshirt dat slecht past bij zijn blauwe rugtas, en gaat zitten aan de andere kant van de coupe, in de andere vierzitsbank. Ik haal mijn telefoon uit mijn tas en check whatsapp, uit mijn ooghoek zie ik dat hij ook zijn telefoon pakt en in zijn hand houd. "Ja pff warm he zonnetje zonnetje zonnetje" antwoord ik naar San die al bij haar thuis in de shaduw zit. We appen een paar dingetjes heen en weer, totdat ik uit mijn ooghoek iets zie bewegen. Ik draai mijn hoofd een beetje en kijk naar de jongen op de andere bank. Hij zit uit het raam te kijken, zijn telefoon in zijn hand, zijn andere hand rust op zijn bovenbeen. Veel langer denk ik er niet bij na, ik app dat ik ...

... straks een liter koud water wil als ik er ben. Dan merk ik het weer, als ik naar mijn telefoon kijk dan lijkt het alsof hij iets aan het doen is. Misschien filmt ie me wel, dat daarom zijn telefoon zo in zijn hand zit... Ik trek mijn rok even goed voor de zekerheid en probeer uit mijn ooghoek te kijken zonder mijn hoofd te draaien. Even later zie ik het weer, en nu weet ik het zeker, hij heeft zijn pik door zijn open gulp naar buiten gehaald en zit heel langzaam met zijn hand over zijn eikel te wrijven. Mijn adem stokt even, en ik beweeg iets te veel en alsof hij het al honderden keren gedaan heeft legt hij zijn hand over zijn gulp en kijkt naar buiten. Er is nu niets te zien, zijn hand en de gulp bedekken alles. Snel pak ik mijn telefoon weer en app San "hey dr zit hier iemand in de trein met zichzelf bezig". Vrijwel gelijk komt het antwoord "Junk of zo? gewoon zo?". Ik antwoord weer "Nee best oke ding wel en alleen als ik niet echt kijk maar uit mn ooghoek". "Dan moet je gewoon tegenover hm gaan zitten, dan kan je beter zien"..typisch San, en ze zou het nog zo doen ook zelfs. We appen nog wat, en vanuit mijn ooghoek kan ik zien hoe hij doorgaat. Hij heeft nu echt een stijve die recht omhoog staat uit zijn gulp. Ik kan uit mn ooghoek zien dat hij naar me zit te kijken op het moment dat hij denkt dat ik het niet zie...alhoewel.. voorzichtig kijk ik nog eens opzij. Hij trekt snel zijn rugtas die naast hem op de stoel staat tegen zijn been aan, maar niet zo snel dat ik niet heel ...