Tre Systrar (Drie... - 66 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie... - 66

... lippen zachtjes op de hare drukken. Zacht en teder zoent hij haar, en al snel verliezen ze de controle over hun zelfbeheersing. De tedere zoen verandert snel naar een heftige tongzoen, waarbij ze allebei al snel de controle over zichzelf verliezen.

Roald ziet het gebeuren en roept: ‘Alsjeblieft, zoek een bed op!’

Tørre en Ada verbreken lachend hun zoen en Ada roept terug: ‘Ik ben dan bang, dat je bed vanavond veel minder warm zal zijn, Roald! Ik zie Ingrid ook nog niet bij jou in bed kruipen!’

‘Ach, dat geeft niets. Helemaal alleen lig ik toch niet. Samen met Ester heb ik het meer dan warm genoeg in bed.’

Daar moet iedereen om lachen, en daarmee is ook wel meteen het feestje gedaan. Pelle staat op, evenals Frieda. ‘Wij moeten ook op huis aan, mijn ouders zullen wel willen gaan slapen, die passen nu op de kleine.’

Roald laat zijn vrienden uit, en als hij terugkomt, is iedereen, op Ester na, verdwenen. Ester is nog bezig met opruimen en Roald helpt haar mee.

‘Zijn ze allemaal al naar bed?’

Ester knikt. ‘Ja, en ik ben ook blij voor ze, maar ook jou dankbaar.’

‘Hoezo dankbaar?’

‘Dat je hun welzijn en geluk voor dat van jou zet. Je bent immers met hun getrouwd, maar je geeft ze wel de kans de liefde te vinden. Dat is echt niet vanzelfsprekend!’

‘Ik vind het logisch, Ester. Ik wist, toen ik jullie allemaal trouwde, dat het niet echt voor altijd kon zijn voor Ingrid en Ada. Bij jou wist ik dat wel. En ik heb me zelf toen al gezegd, dat mocht het ooit ...

... gebeuren, dat ik geen blokkade voor hun geluk mag zijn. En ik mag hun net zo goed dankbaar zijn, omdat ze besloten hebben, om toch bij me te blijven, al moet ik ze dan delen.’

Ester glimlacht. ‘Hoe dan ook, je bent een lieve, maar aparte man. De dingen, die jij als logisch en normaal beschouwt, zijn dat allerminst. Ik kan trots zijn dat ik zo’n man getrouwd heb, en ik ben er zeker van, dat Ingrid en Ada daar ook zo over denken.’

Roald neemt haar in zijn armen en zegt: ‘En ik ben trots op jullie. Jullie hebben mijn leven zo compleet gemaakt, dat het bijna niet beter zou kunnen. Maar nu kan ik met recht zeggen, dat ik het meest van jou houd, Ester. Ik hoef me niet meer in te houden, opdat ik iedereen evenveel liefde kan geven. Ik kan nu ook mijn hart volgen, en mijn liefde aan jou geven, hoewel Ingrid en Ada altijd wel een deel van ons zullen blijven. Hoe de toekomst er verder ook uitziet.’

‘Heb je nog dromen over de toekomst gehad, Roald?’

Roald schudt zijn hoofd. ‘Nee, en daar ben ik blij om. Het is echt niet fijn om al de toekomst te weten. Ik laat me liever verrassen door wat de toekomst ons brengt.’

Ester glimlacht. Ze kijkt Roald goed aan. Op de een of andere manier ziet hij er nu veel gelukkiger uit, alsof er een flinke last van zijn schouders is gevallen. En dat is ook wel zo, nu hij weet dat Ingrid en Ada in goede handen zijn, heeft hij gewoon minder zorgen. Maar helemaal eerlijk is Roald niet tegen Ester geweest. Hij heeft nog wel een droom gehad over de ...