1. Het kinky kantje van mijn ouders


    Datum: 30-1-2018, Categorieën: Familie Auteur: wd_belgium, Bron: Gertibaldi

    Vorige zomer ontdekte ik onverwachts een wel héél kinky kantje van mijn ouders. Nog steeds flitsen de beelden ongewild, en te pas en te onpas voor mijn ogen. Ik kan het maar niet loslaten, en een beetje ten einde raad probeer ik het dan maar van me af te schrijven...
    
    Ik was op dat moment net negentien jaar geworden. Het schooljaar was ten einde, mijn humaniora ook. Weliswaar een jaartje later, maar wie maalt daar achteraf nog om. Ik niet alleszins, ik had er een nieuwe leuke vriendengroep aan overgehouden. En daarin was ik heus niet de enige die een keertje gedubbeld had. Mijn toekomstplannen stonden min of meer vast : ik zou Germaanse gaan studeren aan de universiteit. Talen hebben me op de één of andere manier altijd wel aangesproken. De meeste liggen me ook wel. Zolang het maar geen economie of wiskunde is. Om me aan de unif in te schrijven had ik nog even tijd, dus ging mijn aandacht op dat moment eigenlijk volledig uit naar het plannen van die heerlijk lange vakantie die me te wachten stond. Te beginnen bij het toen naderende weekend. Een van de vrienden had het bij zijn oudere broer gedaan gekregen dat we zijn kot mocht lenen. Nu ja, veel tijd zouden we er toch niet doorbrengen. We gingen eens stevig doorzakken, en hadden eigenlijk enkel een slaapplaats nodig achteraf. Het plan was eenvoudig : pita eten, daarna het café in, en tot slot rond middernacht op naar een discotheek. En onderweg veel drinken uiteraard. Meer ging de avond niet om het lijf hebben, maar dat ...
    ... moest ook niet. Na al de examenstress was dit alles wat we nodig hadden.
    
    De avond was echter nog niet lang onderweg en hij dreigde voor mij al in mineur te eindigen. Ik kreeg hevige buikpijn. Aan het eten kon het niet gelegen hebben, want ik was de enige die er last van had. Een pintje of twee later voelde ik al dat het niet meer goed zou komen en met heel veel pijn in het hart besliste ik de jongens te verlaten, en terug huiswaarts te gaan. Niet dat het voelde alsof ik ging doodgaan, maar aangenaam was anders, en de gedachte om met zulk een gevoel nog uren verder te moeten zag ik echt niet zitten. Het was iets na elven toen ik de trein naar huis op stapte. Tijdens die twintig minuutjes rijden begon ik me al iets beter te voelen, ik werd er wat moedeloos van want als ik dat geweten had... Maar ja, een rijdende trein kan je geen rechtsomkeer laten maken. Er zat niks anders op dan terug te keren naar huis, en op een andere keer mijn feestschade in te halen.
    
    Thuis aangekomen merkte ik dat vooraan het rolluik reeds naar beneden was. Mijn ouders sliepen dus al, best stil zijn dan, want mijn vader heeft er de pest aan als ik hem wakker maak door een lawaaierige en zatte thuiskomst na een avondje stappen. Ik heb er zelfs al enkele weekends door kunnen thuis blijven. Al een geluk ben ik een snelle leerling, en heb ik ondertussen de knepen van het geruisloos thuiskomen al goed beet. Ik stak de sleutel in het slot en opende zonder klank de voordeur, die ik even stil weer achter me ...
«1234»