1. Ardenner offensief


    Datum: 27-1-2018, Categorieën: Werk Auteur: Spannend010, Bron: Gertibaldi

    In de 6 jaar die ik als arts in opleiding heb moeten doorstaan was er elk jaar één weekend waarin ik het zelfstandig voor het zeggen had in "mijn" rayon. Ik werkte al wel een jaar of 2 volledig zelfstandig maar er keken (meestal hinderlijk, soms gelukkig) altijd wel een paar ervaren ogen over mijn schouder mee. In het weekend waarover ik het heb werd het jaarlijkse saamhorigheidsgevoel van de geneesheren (en -dames) en het netwerk aangesterkt door gezamenlijk een paar dagen door te brengen in de Belgische Ardennen, normaal gesproken bleef ik dus achter in Nederland maar dit keer werd ik vlak voor vertrek gevraagd mee te gaan in plaats van een dokter die door persoonlijke omstandigheden precies nú liever bij zijn familie wilde zijn. Mij leek het interessant om de mensen die ik al tijden beroepsmatig kende nu ook eens in een andere setting mee te maken, ik was wel een beetje huiverig voor de gespreksstof, na de lange dagen op de huisartsenpost had ik eigenlijk weinig trek om in het weekend ook nog eens alleen maar over mijn beroep en allerlei diagnoses te moeten praten.
    
    Al bij het vertrek proefde ik een soort van schoolreis stemming, niemand uitgezonderd leek iedereen goed gemutst, enkele collegae bleken in hun vrije tijd beduidend modebewuster gekleed dan verwacht waar anderen klassiek conservatief en geheel volgens studentikoos recept saai gekleed waren.. er was er zelfs één die sportsokken in sandalen droeg... gegiechel vanaf de "damesbank" achterin het gehuurde ...
    ... minibusje gaf aan dat ik niet alleen was met deze constatering.
    
    Eenmaal aangekomen op de bestemming, een groot huis op een heuvel met een prachtig uitzicht over de aangrenzende bossen, werden de kamers verdeeld en na een korte opfrisbeurt schoven we aan voor het diner. Ik nam een afwachtende houding aan op de hoek van de tafel en nam me voor eens te kijken naar het gedrag van mijn tafelgenoten; de natuurlijke rolverdeling, de leiders en de volgers... lichaamstaal, maar ook eetgewoonten en drankgebruik.. al was het ook niet op z'n plaats geweest in mijn rookie-jaar gelijk haantje de voorste te willen zijn. ..
    
    Aan de andere kant van de lange tafel had dokter Joyce (achternaam onbekend) moeite om haar aandacht bij het gezelschap te houden... met een blos op de wangen (wijn?) droomde ze zo nu en dan weg naar een andere dimensie.. op stage had ik haar wel eens gezien maar was ze me niet bijzonder opgevallen... maar nu.. met deze blik.. ze fascineerde me en ik nam me voor straks vlak bij haar de avond door te brengen als ik de kans kreeg...
    
    Opeens keek ze op.. recht in mijn ogen en ik voelde een schok door heel mijn lichaam. . Ze lachte haar tanden bloot en voelde zich zichtbaar ook betrapt. .ik liet het voor wat het was, hield heimelijk in de gaten of ze ook naar mij keek en at mijn overigens pittige diner op. Eindelijk.. de afsluiting, iedereen stond op en verplaatste zich naar de enorme loungebar in de kelder.. een heerlijk sfeertje ontstond, met bonkend hart zag ik hoe Joyce ...
«12»