1. De Zes Van Klas 6a - 52


    Datum: 24-1-2018, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    Bart is een vrij jonge leraar aan laatstejaars collegejongens. Hij zoekt naar uitdagingen.
    
    Zaterdagochtend. Regen. Boodschappen doen. Voorraad inslaan voor een hele week. ’s Middags frietjes met entrecote en mix van groenten. Om één uur tv kijken. Verhoogde terreurdreiging in België. De moderne oorlogvoering : terreuraanslagen. Gek toch ! Nu worden die bestreden. Tijdens de oorlog waren dat heldendaden van het verzet tegen de Duitse bezetting. Het is maar hoe je het bekijkt.
    
    Stipt om twee uur belde Kristof aan.
    
    - Kom d’r in , boy.
    
    Wat bedeesd. Een hoog opgeschoten puber, sneeuwwit haar, allemaal krullen zij hele hoofd vol. Lachend gezicht.
    
    Naar binnen. Kristof deed zijn jas uit.
    
    Wat praten.
    
    Kristof werd zeventien in januari Hij zat in het voorlaatste jaar Latijn-Grieks en kreeg wiskunde van mevrouw Dedoncker. Wat polsen naar zijn punten. Niet zo best.
    
    - En de andere vakken ?
    
    - Met Allerheiligen was bijna tien procent achteruit. Nu nog vijfenzestig, verleden jaar bijna vijfenzeventig.
    
    - En wiskunde een ferme buis !
    
    Kristof knikte.
    
    Hij haalde zijn boek en schrift uit zijn rugzak. Samen kijken naar de leerstof. Ik gaf hem enkele tips. Kristof leek me absoluut niet de jongen om niet te slagen voor wiskunde.
    
    Ik gaf hem de opdracht een overzicht te maken van wat hij tot dan toe geleerd had van wiskunde, ook van de vorige jaren.
    
    - Je zult daar morgen wel een tijdje mee zoet zijn en maandag geef je het mij. Dan gaan we volgden week verder ...
    ... kijken.
    
    Kristof knikte.
    
    Ik weet niet waarom, er was iets in mij dat me zegde dat er meer achter zat, dat Kristof plots slechte resultaten haalde. Een puber, groter dan veel anderen voor zijn leeftijd. Mijn hart klopte wat sneller als ik hem bekeek. Puberproblemen ? Ik mocht me niet verraden. Doch ik wilde die knaap in zijn blootje zien, hem zien spuiten. Want spuiten, dat deed hij zeker.
    
    Het was opgehouden met regenen en de zon probeerde er door te breken. We gingen in de veranda zitten.
    
    - Zeg, Kristof, er hapert toch ergens iets dat jouw resultaten nu met Allerheiligen zo slecht zijn.
    
    Hij keek me aan. Zegde niets. Doch ik merkte het, hij verborg iets.
    
    - Problemen thuis ?
    
    Hij schudde zijn hoofd.
    
    - Problemen met een leraar ?
    
    Hij schudde zijn hoofd.
    
    - Word je gepest ?
    
    Hij schudde zijn hoofd.
    
    - Zeg eens eerlijk ! Ik voel het. Er is iets. Ja ?
    
    Hij reageerde niet meteen.
    
    - Kristof, ik wil je helpen hoor. Echt. Je verdient het. Je bent meer waard dan die slechte resultaten.
    
    Ik zweeg even.
    
    - Is er iets dat je ouders niet mogen weten ?
    
    Hij knikte.
    
    - Ha… Zeg eens.
    
    Even stilte. Dan plots
    
    - ’t Is de schuld van Geert….
    
    - Geert ?
    
    - Ja van bij de scouts.
    
    - Zit hij bij ons op school ?
    
    - Nee. VTI. Hij is reeds achttien.
    
    - Vertel eens.
    
    Kristof bekeek me.
    
    - Ga je het aan mijn ouders vertellen ?
    
    - Nee. Wat je aan mij vertelt, dat blijft onder ons.
    
    - Echt hé !
    
    - Ja, zeker !
    
    Even stilte.
    
    - ’t Is begonnen ...
«1234»