Bakkersjongen - 41 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 41

... ik knikte maar. ,,Dat dacht ik al. Fijne jongen.’’ noemde hij me. Hier werd ik wel lichtelijk ongemakkelijk van.

-

,,Het valt me op dat jij en Emily het zo goed met elkaar kunnen vinden. Moet ik soms iets weten?’’ Ik schrok meteen overeind.

,,Ho, er is niets tussen haar en mij, als je dat denkt. We kennen elkaar gewoon al heel lang, meer niet.’’ legde ik mezelf snel uit.

,,Dat zeker.’’ zei hij rustig. Hij beschuldigde me niet. Daar kwam ik nu achter. ,,Ik zou het niet eens erg vinden als er wel wat was.’’ zei hij daarna losjes. Hij grijnsde naar me.

,,Niet?’’ vroeg ik eerst maar. Ook omdat ik niet wist hoe te reageren. Hij haalde z’n schouders op.

,,Nee, hoor. Je mag er best wezen.’’ ging hij een stapje verder. Nu werd het heel snel heel raar.

,,Luister ik uhm… ben niet zo, hoor.’’ probeerde ik het uit te leggen zonder hem te veroordelen. Ik kreeg het idee dat hij me had meegelokt naar een zo leek het een donker huis voor hem zelf. Maar hij lachte er om.

,,Zo zit het niet. Wacht maar.’’ Hij had me wel ergens voor meegelokt. En in een zin ook voor hemzelf. Maar niet zoals ik dacht.

-

,,Ik en Em hebben een open relatie. Ik mag doen wat ik wil en soms neem ik wat mee voor haar. Dat houdt het spannend.’’ M’n mond viel open. En snel realiseerde ik me waarom ik hier was. Als ik hier was voor Emily, was dat een stuk minder erg.

,,Ik heb ze al gevraag te beginnen. Je moet stil zijn, ze weet niet dat ik jou gevraagd heb.’’ Hij had me nu helemaal te ...

... pakken. Niets maakte meer uit, hier wilde ik meer van weten.

,,Waar heb je het precies over?’’ vroeg ik hem onwetend en vol van spanning. Hij grijnsde.

,,Wacht maar. Ik denk dat het je wel bevalt, als m’n bronnen goed zijn.’’ Nu maakte hij het helemaal mysterieus.

-

Hij parkeerde de auto buiten de poort van het erf en zei me meteen al erg stil te zijn. Het was echt stikdonker. Zelfs geen tuinlampje wat ergens vaal wist te branden. Ik volgde op gepaste afstand en stelde me ondertussen al voor dat ze op me lag te wachten, niet wetende dat ik het was. Ik was plots single, zo erg wond het me op. Erg misschien, maar Tessa kon hier vast wel begrip voor opbrengen. Hoop ik maar…

-

Echter kon mijn fantasie niet tippen aan de werkelijkheid. We liepen tot aan de achterkant van het tuinhuisje, daar waar een stenentrap de grond inzakte. Hij wees me er nog eens op stil te zijn. Ik hoorde nu al wat. Heel zacht. M’n ogen werden groot en vragend keken ze Thomas aan. Hij grijnsde nog altijd op een geniepige manier die me zei om te draaien en weg te wezen. Maar hij opende een deur. Stil. We waren niet te horen. Zeker niet boven het geluid uit wat nu een stuk duidelijker hoorbaar werd. Dat was Emily, dat kon niet missen. En ze praatte niet, maar kreunde en schreeuwde. En het klonk als genot wat haar dit liet doen. Meteen stond m’n broek strak en volgde ik Thomas naar binnen waar ik nog altijd niets te zien kreeg. Er hing een zwart doek over een afscheiding. En daarachter gebeurde ...