1. Vergeten Nachtcafé


    Datum: 20-1-2018, Categorieën: Groep Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    Ik wandelde door de vroegere rosse buurt die nu bijna volledig gesloopt was en vervangen door kantoren en woonhuizen. Ik had de nadagen van de gloriejaren nog gezien en had nu ontzettend veel spijt dat ik er toen niet veel meer had rond gehangen. De buurt kon me niet meer bekoren. Echte hoeren waren er niet meer. Enkel meisjes die probeerden te overleven. Toch liep ik er vanavond weer. Uit pure nostalgie waarschijnlijk. Veel herinneringen, veel gemiste kansen. Op sommige momenten overviel me een diep verdriet omdat ik me namen en gezichten herinnerde, maar niet wist wat er met hen gebeurd was. Plots waren de meisjes verdwenen of was hun telefoonnummer veranderd of ging ik zelf niet meer op bezoek… Ik verbaasde me erover hoe diep de indruk was die sommigen van hen in een half uurtje op mij hadden gemaakt. Peggy, Faith, Beauty, Tessy, Linda, Deborah, Jessica,... Ik zou veel geld geven om alleen maar te weten hoe het met hen was, of het in hun leven allemaal goed was gekomen…
    
    Terwijl ik me verloor in die weemoedige gedachten, zag ik op het einde van de donkere straat waar in geen enkel raam nog een dame zat, een fel licht uit een woning komen. Ik hoorde romantische muziek uit de jaren zestig naar buiten waaien. Dit bracht me nog verder terug dan mijn eigen jeugd. Ik vermoedde een verwante ziel: nog iemand die het gehad had met de wereld van hier en nu en terug wilde naar het land van eens. Dichterbij gekomen zag ik dat de muziek kwam uit het café op de hoek van de straat, ...
    ... waarvan de deur openstond. Het leek de enige plek in de hele buurt waar vannacht iets gebeurde. Alleen dat al maakte me nieuwsgierig. Ik zocht wanhopig in deze straten naar de spoken die in mijn hoofd rondliepen. Naar de stemmen die ik had beluisterd, de ogen die ik had bekeken, de monden, de borsten, de kutjes die ik had gekust… Sporen van ontmoetingen die nooit een toekomst zouden krijgen en nu in mijn herinnering bleven hangen als verhalen zonder slot, als hoofdstukken zonder boek,...
    
    Terwijl ik voorbij het café wandelde, keek ik naar binnen. Ik stopte onmiddellijk want wat ik zag vatte mijn weemoed en mijn verlangen in één enkel beeld samen. Het leek wel een film die werd afgespeeld in een donkere cinemazaal. Of een schilderij dat bewoog en toch stilstond. Door de open deur zag ik een ouderwets café interieur dat verlicht werd door twee trieste peertjes aan het plafond en eentje bij de toog. In het midden van het beeld waren twee oudere hoeren aan het dansen. Een van beide vrouwen was op haar witte teenslippers na volledig naakt en de andere had haar rode kleed opengemaakt en naar beneden getrokken zodat ook haar borsten bloot waren. Het diepe rood van het kleed contrasteerde fel met de naakte witheid van de twee lichamen.
    
    De twee hoeren walsten op een populaire deuntje uit de jaren zestig, jaren waarin zij nog jong waren en alles nog kon. Ze drukten hun dikke tieten tegen elkaar, hielden elkaars heupen stevig vast en draaiden rond hun as. De dansende vrouwen hadden zo ...
«1234...»