1. Badmeester In Frankrijk - 1


    Datum: 20-1-2018, Categorieën: Bi Auteur: Jochem, Bron: Opwindend

    ... van het huis op aan sloot. Het terrein was enorm, en slechts de helft werd nu gebruikt, de rest van het heuvelachtige stuk grond was nog ruig en begroeid met veel struiken en hoog gras. Vlakbij het huis was het zwembad, gloednieuw en bijna 20 meter lang, er zat een hek omheen voor de veiligheid en als je door het poortje ging, moest je door een waterbak waden zodat je voeten of schoenen schoon werden. Er was een hokje met een typisch Franse w.c. waarin ook de vrouwen staand moesten plassen, Jasper vond dat die weg moest om plaats te maken voor een echte w.c. maar Julie vond dat dat nu eenmaal bij Frankrijk hoort. "maar op een dag is die ouderwetse plee opeens gesloopt" fluisterde Jasper me toe.
    
    Een stoel onder een boom zou mij plaats worden vertelden ze, vanuit daar kon ik mooi het hele bad overzien. Behalve opletten of er niemand verzoop moest ik de bedjes en parasols netjes zetten, de vuilnisbakken legen en ervoor zorgen dat de mensen geen kleverige troep knoeiden of achterlieten waar de wespen op af zouden kunnen komen. Jasper liet me ook de service-ruimte onder het zwembad zien, daarvoor moesten we in de hoek van het zwembad-terrein een trapje af naar beneden waar een deur die ruimte afsloot. Hier kon ik ook het water testen op het chloor-gehalte en of de verversing van het zwembadwater controleren. Ook moest ik aan het einde van de dag met de waterstofzuiger het zwembad reinigen. Het was inmiddels half tien dus ik kon gelijk aan de slag. "Je hebt wel een zwemboek bij ...
    ... je?" knipoogde Julie, "en shorts zijn hier niet toegestaan dus jij moet het goede voorbeeld geven".
    
    Vanuit mijn zwemtijd had ik nog eindeloos veel zwemshorts die strak aansloten dus ik had er eentje meegenomen, een donkerblauwe. Ik had ook een aqua-blauwe maar daar zag je zo duidelijk in wat je in huis had dat ik die niet echt gepast vond. Op de zwemvereniging had iedereen er zo eentje aan dus dan zat je in hetzelfde schuitje, we zagen elkaar bij het douchen toch naakt dus dat boeide eigenlijk niemand.
    
    Onder de douches werd er uiteraard wel naar elkaar gekeken, de ene deed dat snel en onopvallend, de ander uitgebreid en maakte grapjes over de kleine, grote, kale of behaarde piemel van zijn teamgenoot. We waren met zijn zessen en ik was de kleinste van het stel, de anderen waren al langer en dat was ook in dat opzicht te zien, ook al scheelde het niet heel veel. Tom had de grootste slappe van ons allemaal, hij was ook de eerste die zich helemaal had geschoren, zo leek hij nog groter. Dat voorbeeld werd al snel gevolgd en drie weken na hem had iedereen een kale pik. Ik vond het fascinerend om te kijken naar al die piemels onder de douche waarvan er vaak eentje half stijf werd. Af en toe werd ik een beetje geplaagd met mijn piemeltje, zoals ze zeiden, maar ik kon er wel om lachen en zei dat hun pik vast nauwelijks groeide als die stijf werden maar dat de mijne opzwol tot porno-formaat. Dat geloofden ze uiteraard niet en een paar weken later zagen ze dat dat ook echt niet ...