-
Japanse telefoniste
Datum: 13-1-2018, Categorieën: Interraciaal, Rijpe Auteur: willem3, Bron: xHamster
Al sinds een jaar of twee werkte ik voor halve dagen op de postkamer als jongste bediende. Ik moest alle vervelende en stomme karweitjes doen en had dan ook maar een doel: met het geld, dat ik hier verdiende mijn studie aan de avondschool betalen en binnen een half jaar afstuderen, zodat ik als gediplomeerd HEAO-er elders in dit bedrijf aan de slag kon, zoals bij mijn sollicitatie al beloofd was. Toch had het werk ook wel zijn leuke kanten; ik genoot veel vrijheid en kwam regelmatig buiten de deur, bijvoorbeeld om de post op te halen van het postkantoor. En zodra ik even de kans had, zat ik te kletsen bij de telefonistes, Rina en Diane. Dat waren twee leuke meiden en ik kon met allebei goed opschieten. Ik plaagde ze ook graag en jaagde ze, als het even kon, op de kast; iets wat me over het algemeen goed lukte. Er was ook nog een derde telefoniste, maar dat was een beetje een problematisch geval. Ik werkte namelijk bij een Japanse firma en op de expeditie werkte een Japans meisje als telefoniste. Ze beheerste het Nederlands nog niet zo goed en werkte alleen bij de centrale telefoon als een van de twee vaste krachten daar afwezig was. Ik zag haar daarom amper en kende haar nauwelijks, alleen van gezicht. Het enige zat ik ooit tegen haar gezegd had, was: "Soyonara" - wat voor zover ik weet 'goedendag' betekende. Het enige wat ik terug kreeg was de bekende Oosterse hoffelijke glimlach en buiging. Waarom ze in Holland ...
... werkte, wist ik verder niet en waarschijnlijk had ze konnekties bij het moederbedrijf, zodat ze hier een baan had. Verder interesseerde ze mij ook niet, want hoewel ze prachtig glanzend zwart haar had, wat leuk op haar schouders viel en een lief koppie, was het verder een klein opdondertje met spleetogen. En op de afdelingen, waar ik de post rond kwam brengen, hoorde ik verder ook nooit iets over haar, zelfs geen roddels. Maar een tijdje terug kwam daar verandering in. Ik moest de post rondbrengen en wipte even bij de centrale telefoonkamer binnen. Maar Rina was er niet en Diane zat er met het Oosterse meisje. Ik begroette de dames met een vriendelijk 'goedemorgen' en van beide meisjes kreeg ik hetzelfde toegewenst. Ik ging even met Diane staan te kletsen en die vertrouwde me toe, dat Rina langdurig uit de running was als gevolg van een verkeersongeluk. Ze had daarbij een zogenaamde 'whiplas' opgelopen en het zou wel een hele tijd duren, voordat ze er weer zou wezen en zolang zou de Oosterse bijspringen. Ik vroeg, hoe ze eigenlijk heette en Diane vertelde, dat ze Osaka heette. Toen ik vroeg of het een beetje gezellig was, antwoordde Diane bevestigend en zei, dat Osaka ondertussen behoorlijk vloeiend Nederlands sprak. Diane moest weer aan het werk en Osaka sprak me aan. Ze vroeg of ik ook een paar prive-brieven voor haar mee wilde nemen en dit weigerde ik niet, want ik wilde de beroerdste niet zijn. Zo kwam ik met haar aan de praat ...