1. Wie Van De Drie?


    Datum: 7-1-2018, Categorieën: Tieners Auteur: Angelaa, Bron: Opwindend

    Op weg naar mijn moeder, die al in bed lag, bleef papa nog even bij de deur van mijn slaapkamer staan, om ons welterusten te zeggen. Want ik was jarig en hield een logeerpartijtje met mijn twee beste vriendinnen, Annabel en Marsha.
    
    "Dag dames, deze papa ga nu naar bed. Proberen jullie het wel een beetje rustig te houden?"
    
    Anabel sprong meteen op en zei: "Wacht even, meneer! Wilt U een spelletje met ons spelen?"
    
    Zonder mijn vader de kans te geven om te antwoorden, liep ik snel naar hem toe, gaf hem een kus op zijn wang, en zei: "Toe nou, papa, je doet ons echt een groot plezier, als je nog één spelletje met ons doet!"
    
    Anabel begon het meteen uit te leggen: "We waren met z'n drieën aan het praten en toen wilden we graag 'Wie van de Drie' gaan spelen. Maar dan hebben we nog iemand nodig als blindeman. Komt U met ons meespelen?"
    
    Niet helemaal zeker waar dit op uit zou draaien, vroeg papa eerst wat voor spel het precies was.
    
    Anabel begon hem de spelregels uit te leggen.
    
    "Het spel heet: Wie van de Drie. En bij elke ronde gooien wij twee dobbelstenen. Het meisje met de hoogste worp is de baas. De andere twee doen niet mee. En bij elke ronde moet U iets van ons aanraken, zoals onze neus of onze elleboog. Wie het hoogste heeft gegooid, mag kiezen wat U bij haar moet aanraken. Daarna moet U raden wat U heeft aangeraakt en welk meisje het was. Als U het goed heeft, mag U haar een opdracht geven. Maar als U het drie keer achter elkaar verkeerd hebt, dan mogen wij ...
    ... U een opdracht geven! En U krijgt een blinddoek om, anders is het flauw."
    
    Papa ging aarzelend akkoord met deze regels, deed zijn stropdas af en Anabel knoopte die stropdas meteen als een blinddoek voor zijn ogen.
    
    Anabel begon. Ze pakte de dobbelstenen en gooide. Anabel gooide 3, Marsha 9 en ik gooide 8. Marsha had het hoogste, dus zij begon.
    
    Anabel vroeg: "Bent u klaar, meneer?" Toen papa knikte, stapte Marsha naar hem toe, pakte zijn vinger en legde die op haar oor. Papa raadde meteen dat hij een oor had aangeraakt! Anabel vroeg hem vervolgens om te raden wie het meisje was, dat hem had aangeraakt. Maar papa had geen idee van wie dat was geweest. Papa begon zomaar iets te raden en zei: "Anabel!" Wij begonnen alle drie hard te lachen en riepen: "Nee hoor, mis, het was Marsha!"
    
    Toen deden we de volgende ronde en dit keer gooide ik het hoogste. Ik pakte papa's vinger tikte er mijn sleutelbeen mee aan. Deze keer had papa geen idee wat hij had aangeraakt. Hij dacht dat het een pols was, dus hij had alweer verloren! We moesten allemaal weer lachen. En Marsha vertelde mijn vader dat het mijn sleutelbeen was geweest.
    
    De volgende ronde mocht Anabel als eerste, en zij kuste mijn vader op zijn wang.
    
    Deze keer raadde mijn papa: "Ik kreeg een kus, en die was van Marsha!"
    
    Opnieuw fout, en Anabel vertelde mijn papa dat hij nu een opdracht moest doen. Papa vroeg welke opdracht het was. Wij begonnen allemaal te giechelen en Anabel zei: U moet zich voor ons uitkleden, ...
«1234»